
تجربه زیادی در رشتههای رزمی دارد. رشتههایی مانند مویتای، کیکبوکسینگ، کاراته، تکواندو، آیکیدو، دفاع شخصی، آمادگی جسمانی، جودو، وشوو، جوجیتسو و... را یاد گرفته است و مدرک مربیگری برخی از آنها را دارد. علاوهبرآن پارکو، والیبال، تیراندازی و دارت را هم تجربه کرده است.
کمتر نوجوانی در پانزدهسالگی، مسیر زندگیاش را پیدا میکند، اما «قاسم عاقلینیک» جزو همان دسته محدود بود و توانست علایق خودش را در همان سن و سال پیدا کند و مسیری را که منتهی به این علایق میشود، پیش بگیرد. او طی این سالها تلاش میکرد به رشتهای کاربردی در هنرهای رزمی برسد.
آقاقاسم، متولد۱۳۵۸ از همان کودکی دوست داشت پلیس شود؛ چون این حرفه بیشتر با علاقه و شخصیت پویا و پرجنبوجوش او هماهنگی داشت و همه دورههایی که گذرانده، درراستای همین حرفه بوده است.
این ساکن محله فرامرز عباسی از کودکی به ورزش علاقهمند بود. پدرش در رشتههای ژیمناستیک، کشتی و باستانی فعالیت میکرد. او نقش مهمی در علاقه پسرش به ورزش داشت. قاسم در نوجوانی گاهی بههمراه پدر به زورخانه میرفت. علاوهبر آن، دوستانی داشت که در رشتههای رزمی فعالیت میکردند.
آقاقاسم تعریف میکند: تعدادی از دوستانم تکواندو و بوکس کار میکردند. گاهی همراه آنها به باشگاه میرفتم و کمکم با ورزشهای رزمی آشنا و به آن علاقهمند شدم.
بهخاطر علاقهاش به ورزش سال۱۳۷۰ رشته «آیکیدو» را انتخاب کرد، اما ساختار تدافعی این رشته با خواسته او مطابقت نداشت و بهسراغ تکواندو رفت. رشته تکواندو هم نتوانست نیازهای او را برآورده کند و درنهایت به کاراته روی آورد.
او تعریف میکند: همزمان با شروع کاراته، وارد نیروی انتظامی و به تهران منتقل شدم. در تهران، رشته کیکبوکسینگ را زیرنظر نماینده انگلستان آغاز و بهسرعت در این رشته پیشرفت کردم. سال۱۳۸۰ به مشهد برگشتم و در سال۱۳۸۳ موفق به دریافت مدرک مربیگری در دورههای دفاع شخصی پلیس شدم؛ در شهرهای مختلف به تدریس میپرداختم و تجربیات خود را به دیگران انتقال میدادم.
در سال۱۳۹۰، قاسم عاقلینیک بهسراغ رشته مویتای رفت و همزمان در دوره هنرهای رزمی ترکیبی (MMA) زیرنظر سازمان جهانی ISCA و یک استاد برزیلی فعالیتش را آغاز کرد. او با پشتکاری که داشت موفق به دریافت مدرک مربیگری فنی در این رشته شد.
در طول سالهای فعالیت خود، علاوهبر ورزشهای رزمی، در حوزههای آموزشی و مدیریتی نیز فعالیتهای گستردهای داشته است. او نزدیک به دو دهه نیروهای مسلح را آموزش میداد و در جهاد دانشگاهی و فرهنگسراها نیز تدریس میکرد.
آقاقاسم با این نگاه که مقدسترین کارها، موجب نجات جان آدمها میشوند، هیچوقت اهداف اقتصادی در اولویت کارهایش نبوده، بلکه اثرگذاری درونی و پرورش کارآموزانش برای او اهمیت داشته است.
آقاقاسم تلاش میکند در هر کاری بهترین باشد و هرآنچه را مرتبط با مسیر کاریاش است، یاد بگیرد
این ساکن محله فرامرز عباسی با اشارهبه اینکه همه زندگی مادیات نیست و انسانیت به آن ارجحیت دارد، تعریف میکند: در کارم با افراد آسیبدیده و مجرم درارتباط بودم؛ بههمیندلیل به مطالعه علوم حوزوی، سیاسی و حقوق پرداختم تا بتوانم در کار خودم درست عمل کنم.
شاید بتوان با اطمینان گفت آقاقاسم جزو آدمهایی است که تلاش میکند در هر کاری بهترین باشد و هرآنچه را مرتبط با مسیر کاریاش است، یاد بگیرد. چهرهای جدی دارد و ابتدا گمان میکنید صحبت با او زیاد راحت نیست، اما وقتی همکلام میشوید روی خوشی که دارد، سبب میشود ساعتها بنشینید و به حرفهایش گوش کنید. این یکی از ویژگیهای عاقلینیک است که با آن طی سالها توانسته ارتباط خوبی با مخاطبانش برقرار کند.
او میگوید: برای ارتباط با کارآموزان و مخاطبانم در دانشگاه علوم رضوی، دورههای مهارتهای زندگی را گذراندهام. علاوهبرآن فعالیت در رشتههای رزمی سبب شده است دورههای ماساژدرمانی و طب سنتی را هم در این دانشگاه یادبگیرم تا درصورت نیاز کارآموزان بتوانم به آنها کمک کنم.
هرچه باشد در طول سالهای فعالیتش، آسیبهای متعددی را تجربه کرده است. آسیبهای ستون فقرات و زانوها بخشی از آن بوده که برخی در عملیاتهای نظامی و برخی دیگر حین ورزش رخ داده است. برای همین تلاش میکند کارآموزانش زیاد دچار مشکل نشوند.
عاقلینیک همواره به این موضوع فکر میکند که بهترین نمونه در کارهایش باشد.
سال۱۴۰۱، با درخواست شخصی، از نیروی انتظامی بازنشسته شد. او میگوید: علاقهام به تدریس سبب شد درخواست بازنشستگی بدهم، اما باتوجهبه سابقه و تجربهای که داشتم، بهصورت فصلی با معاونت آموزشی نیروی انتظامی استان همکاری میکنم. درکنار آن به فعالیتهای آموزشی و مربیگری ادامه میدهم و سعی میکنم تجربیاتم را به نسلهای بعدی منتقل کنم.
درکنار علاقهاش به رشتههای رزمی، عاشق طبیعتگردی است و از کوچکترین فرصتها برای رسیدن به آرامش از طبیعت استفاده میکند. او فردی پویا و کنجکاو است و همواره بهدنبال یادگیری و تجربههای جدید. همین کنجکاوی سبب شده است یکی از بهترین دوستانش، کتاب باشد و فرصتهایی را برای کتابخوانی درنظر بگیرد. حتی هنگامیکه از مشغلههای زندگی به طبیعت پناه میبرد، یکی از کتابهایش را به همراه دارد تا چندصفحه از آن را بخواند.
* این گزارش شنبه ۴ اسفندماه ۱۴۰۳ در شماره ۵۹۳ شهرآرامحله منطقه ۱ و ۲ چاپ شده است.