خیابان مدرسه‌ها در آزادی۲۶ 
دنیا خانه گذر است 
پنجه‌های هنرمند کیانا، دختر والیبالیست محله فردوسی
دختر ده‌ساله محله فردوسی همه‌چیز را سپری می‌کند برای آن روزی که در یک سالن بزرگ پرتماشاگر وقتی گوینده به شماره۷ تیم ملی والیبال بانوان رسید، اسم کیانا زاهدی را فریاد بزند و جمعیت یک‌صدا بگوید: «شیره»
امیدهایش مانند قدش سر به آسمان کشیده است. همه‌چیز را سپری می‌کند برای آن روزی که در یک سالن بزرگ پرتماشاگر وقتی گوینده به شماره۷ تیم ملی والیبال بانوان رسید، اسم کیانا زاهدی را فریاد بزند و جمعیت یک‌صدا بگوید: «شیره»!
دختر ده‌ساله محله فردوسی از ژیمناستیک شروع کرده است، در درس موفق بوده، به توس و فردوسی علاقه دارد و از این طریق شاهنامه‌خوان شده است. هنر اصلی او، اما در سرپنجه‌هایش جمع شده است. او در این سن‌و‌سال در زمین والیبال خوش می‌درخشد.
-چه شد که سمت والیبال رفتی؟
کلا ورزش و تحرک زیاد را دوست دارم. در یکی‌دو رشته توانایی خودم را امتحان کردم، اما به‌واسطه شرایط فیزیکی و راهنمایی‌های مادرم که قبلا بازیکن والیبال بوده است، این رشته را انتخاب کردم.
-چند‌سال است شروع کرده‌ای و چقدر تمرین می‌کنی؟
از دو سال قبل والیبال را حرفه‌ای دنبال می‌کنم. هر روز ۵/۱ساعت در باشگاه تمرین می‌کنم.
-در این رشته چه افتخاراتی کسب کرده‌ای؟
خوشبختانه خیلی زود وارد تیم باشگاه شدم. بعدا با تیم در مسابقات منطقه، دو مقام اولی کسب کردیم و یک دومی. الان هم در مسابقات لیگ کمتر از هجده‌ساله‌های کشور به جمع چهارتیم پایانی رسیده‌ایم.
-شنیده‌ام اصالت توسی تو و همسایگی با فردوسی بر زندگی‌ات تأثیرگذار بوده است و شاهنامه‌خوان هم هستی.
بله از هفت‌سالگی شاهنامه می‌خوانم و به این اثر ماندگار علاقمندم. خیلی هم روی روحیات ایرانی‌بودن آدم تأثیر مثبت می‌گذارد.
-در این راه موفقیتی هم کسب کرده‌ای؟
علاوه‌بر کسب رتبه‌های ناحیه و شهرستان در بخش شاهنامه‌خوانی جشنواره کشوری خوارزمی شرکت کردم و از من قدردانی شد.
-کدام داستان‌های شاهنامه را کامل حفظ هستی؟
گذر سیاوش از آتش، اسفندیار و توس، رستم و اشکبوس.
آرزوی والیبالی من، پوشیدن تیم ملی والیبال بانوان است تا مایه افتخار خانواده‌ام شوم
-مادرت تعریف می‌کرد که برای تمرین از توس تا سیدرضی می‌روی! سخت نیست؟
چاره‌ای نیست. به ورزش علاقه دارم و محله خودمان امکانات و زمین والیبال ندارد. در هفته چهار یا پنج‌روز مادرم مرا برای تمرین به باشگاه می‌برد. می‌خواهم همین‌جا به‌خاطر زحماتش از او تشکر کنم.
-به‌عنوان یک نوجوان ورزشکار برای محله فردوسی چه مطالبه‌ای داری؟
حدود ۱۰نفر از دوستان مدرسه‌ام دوست دارند والیبال بازی کنند. بااستعداد هم هستند، اما، چون زمین ورزشی و سالن نداریم، بی‌خیال علاقه و استعدادشان شده‌اند. دوست دارم آنها هم بتوانند ورزش کنند.
-قدت چند است؟ نسبت به هم‌سن‌هایت فیزیک مناسب والیبال را داری؟
۱۵۰سانتی‌متر هستم. در سن من این قد، برای ورود به دنیای والیبال بسیار خوب است. نسبت به هم‌کلاسی‌هایم قد بلندتری دارم، چون به دایی‌هایم رفته‌ام. آنها همه قدبلند هستند.
-دوست داری در والیبال تا کجا پیش بروی؟
آرزوی والیبالی من، پوشیدن تیم ملی والیبال بانوان است تا مایه افتخار خانواده‌ام شوم.
* این گزارش در شماره ۵۶۳ شهرآرا محله منطقه ۱۱ و ۱۲ مورخ ۸ شهریورماه منتشر شده است.
لینک کوتاه
روایات مشابه
ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
