نوشته های محمد عطایی در سایت مشهد چهره

قاسم غلامپور می‌گوید: آرایشگر خیلی مواقع سنگ صبور است و درد‌دل مشتری‌ها را گوش می‌کند، اما بعضی موقع‌ها هم نصحیت می‌کنم یا راهنمایی. خودم هم درد‌دل کم ندارم، اما گوشی نیست.

هم محمدرضا و هم رجبعلی بسیار خوش‌برخورد و بلندنظر بودند. دستشان به خیر بود و با همسایه‌ها و قوم و خویش خیلی خوش‌رفتار و مهربان بودند. محمدرضا همیشه می‌گفت «می‌رویم؛ یا زیارت یا شهادت.» منظورش این بود که یا پیروز می‌شوند و به زیارت ائمه‌اطهار (ع) در نجف و کربلا می‌رود یا به شهادت می‌رسد.

در شلوغی‌های سال‌۵۷، روز‌های اول خودم تنهایی به راهپیمایی‌ها می‌رفتم و می‌خواستم اطلاعات بیشتری پیدا کنم. نیرو‌های پایداری شاه در چهارراه شهدا روبه‌روی باغ نادری که محل فعلی هتل غدیر است، مستقر و برای سرکوب آماده بودند. چند روزی رفتم و موقعیت را خوب سنجیدم. دانش‌آموز دبیرستان جهان نو بودم و کوچه‌های اطراف را می‌شناختم.

اوایل انقلاب از‌طریق اتحادیه و تعاونی شیشه را می‌خریدیم. مصالح ساختمانی به‌سختی پیدا می‌شد. وقتی می‌خواستی حواله شیشه بگیری، بازرس می‌آمد و از خانه بازدید می‌کرد؛ اگر 10متر شیشه نیاز داشتی، برای هفت‌‌متر حواله می‌داد و بقیه آن را باید آزاد می‌خریدیم.

کوچه قدیمی بسیج52 (شهید جواد باغدار) در محله شهید آقامصطفی‌خمینی، گذرگاهی اصلی است که هفت‌شهید را در خود پرورش داده است. حالا جز همان هفت‌ تابلو نام‌گذاری در ورودی گذرهای فرعی آن، در این کوچه، اثری از هفت‌شهید و خانواده‌هایشان نیست.این گذر عریض به خیابان شهید آقا‌مصطفی‌خمینی‌14 منتهی می‌شود و وجود مسجد محوری و مرکز بهداشت پر‌آمد‌وشد، آن را به یکی از معابر مهم محله تبدیل کرده است.

احداث این گود زورخانه هم قصه شیرینی دارد. گویا هدایتی، شهردار وقت منطقه5 شبی به گود زورخانه بولوار وحدت می‌آید و ورزش و ضرب‌زدن آن‌ها را می‌‎بیند و می‌گوید: سعی می‌کنیم در این منطقه زورخانه‌ای احداث کنیم. در نهایت گود زورخانه سال‌1397 در خیابان شهید‌آوینی‌5 احداث می‌شود. آداب و رسوم زورخانه از زبان باستانی‌کاران این گود، شنیدنی است.

محمد‌علی محمدی‌ارکانی دوسال پیش به‌صورت مجازی در مسابقات کاتای کشوری چین شرکت کرد. حرکات را خیلی خوب اجرا و فیلمش را برای داوران ارسال کرد و موفق شد در رده نونهالان، مقام سوم را کسب کند که جایگاه ارزشمندی است. بعد از آن در مسابقات اوراسیایی ماه گذشته نیز مقام سوم را به دست آورد که آن هم بسیار بااهمیت و ارزشمند بوده است.

از نوجوانی درکنار پدر، کار آشپزی را یاد می‌گیرد و می‌شود سرآشپز. در همه این سال‌ها طوری غذا پخته که حتی در مواردی، غذای مجلس عروسی‌ سه‌نسل یک خانواده را طبخ کرده است. آشپز باسابقه محله مهرآباد در سال‌های دور، طبخ غذای مجلس ترحیم دکترشیخ را برعهده داشته است. علیرضا ولی‌زاده، بازنشسته آموزش‌وپرورش، از کوکوی شیرین و خورش کدو می‌گوید و از روزگاری که همه‌چیز طعم متفاوتی داشت.

اینجا کتاب‌فروشی است، اما نه به سبک معمول کتاب‌فروشی‌ها. این مجموعه فقط کتاب‌فروشی نیست و به مکانی فرهنگی برای اهالی محلات اطراف تبدیل شده است. اینجا پاتوق کتاب شعبه خیابان طلاب است که نبش خیابان شهید رحیمی محله حسین‌آباد و در حاشیه بولوار میرزاکوچک‌خان قرار دارد. محلی فرهنگی که اسفند سال گذشته جایگزین بازار میوه و تره‌بار شد.

گرچه سن زیادی ندارد، اما مربی باسابقه ورزش‌های رزمی به حساب می‌آید. کسی که در کودکی فریفته هنرهای رزمی می‌شود و عمرش را پای آن می‌گذارد. از هفت‌سالگی زندگی با ورزش رزمی را شروع کرده است. ثمره کار محمد غلامی‌نژاد، تعلیم بیش از هزار هنرآموز است.