مبینا خزاعی‌مقدم می‌گوید: پدرم فکر می‌کرد آدم باید خودش تنها به موفقیت برسد، نه با کمک تیم. وقتی کمی در کاراته پیشرفت کردم و در مسابقات طلا گرفتم، پدرم دید می‌توانم مدال بیاورم. حالا عضو تیم اوژن هستم.
مهدی می‌گوید: با ورود به این ورزش بعد از گذشت چند هفته توانستم در اولین مسابقات استانی با کمربند سفید رتبه سوم مسابقات را به دست آوردم. امروز بعد از سه سال ورزش حرفه‌ای ۱۴مقام استانی و کشوری را در کارنامه ورزشی‌ام دارم.
زهرا رضوی با وجود موفقیت‌های استانی و کشوری، این روز‌ها در باشگاه مشغول تمرین است تا مدال روی مدال بگذارد و برای محله چهاربرج افتخارآفرینی کند.
حمیدرضا شمس هنوز دوازده‌سالگی را پرنکرده، کلی مدال رنگارنگ از مسابقات استانی و ملی دارد. جملات معروف پدرش در همه مسابقات به او انرژی می‌دهد. «تو متفاوت هستی»، «این‌ها حریف تو نمی‌شوند»
امیرمحمد نجاتی از شش‌سالگی، ورزش را با ژیمناستیک شروع کرده، اما در ادامه کیک‌بوکسینگ را انتخاب کرده است. این پسر ورزشکار، اکنون کمربند مشکی دفاع شخصی دارد و توانسته سه دوره قهرمان کشوری در رشته دفاع شخصی شود.
محمدجواد پیر دیر، حدود چهارسالی می‌شود که در رشته تکواندو فعالیت می‌کند. او توانسته است در این مدت، با شرکت در مسابقات، مدال‌های مختلفی به دست آورد.
مهیار و ماهان رفیعی، برادران رزمی‌کار ی هستند که در طول فعالیت‌های ورزشی‌شان تا به امروز نشان‌های رنگارنگی از رقابت‌های گوناگون به دست آورده‌اند. مهیار از ۱۵ سالگی هم سر کار می‌رود، هم درس می‌خواند و هم ورزش می‌کند.