وارد کوچه سجادی ۴ شدیم، خانهای بزرگ که بر سر در آن نوشته شده بود: « حسینیه منزل مرحوم شیخ محمدتقی بجنوردی»، تاسیس ۱۲۹۰ هجری قمری. تاریخ حکشده روی آن توجه ما را بیشتر به خودش جلب کرد.
خواهر شهید اسدی میگوید: وقتی محمد شهید شد، نیت کردم خانهام را تبدیل کنم به حسینیه . وقتی از همسرم برای نام این مکان مشورت گرفتم، «بیتالسکینه (س)» را پیشنهاد کرد.
حسینیه موسیبنجعفر (ع) ۱۰۵ سال قبل توسط دو نفر از سینهزنان هیئتهای بالاخیابان برای نورانیترکردن چراغ مجالس ائمه (ع) راهاندازی شد. آن دو با همراهی پنج نفر دیگر، نام پدر امامرضا (ع) را برای هیئت خود انتخاب کردند.
خانه مرحوم آیتالله مرعشی، بهجز دهه اول محرم، در بقیه ایام سال هم پناهگاه هر روز نیازمندان است.
حالا ۱۰ سال از راهاندازی حسینیه کودک جامعهالحسین (ع) میگذرد و درراستای آن مهد قرآنی هم اینجا برپا شده است.
فروغ مقدس که اهالی محله او را با نام خانمِ بهار میشناسند، این روزها همسایه دیواربهدیوار حوزه علمیه حضرت خدیجه(س) است. مکانی علمی و فرهنگی که در سندش نام مادر او بهعنوان واقف قید شده است.
مجمع احیای غدیر با این نگاه که اگر تربیت اصولی و هدایتشده از کودکی شکل بگیرد، پایدارتر و ثمربخشتر است، هیئتی تشکیل داده که مختص کودکان و نوجوانان است.