خیابان سمیه قدمتش به پنجاه‌سال نمی‌رسد. برخی ساکنانش از همان ابتدای قطعه‌بندی زمین‌ها و مسکونی‌شدنش تا‌کنون در این خیابان سکونت دارند و یکدیگر را خوب می‌شناسند.
محله فرامرزعباسی همراه با محله‌های سجاد و زیباشهر، در گذشته بخشی از مزرعه «زرگران» بوده است؛ مزرعه‌ای سرسبز و خوش‌آب‌وهوا، متعلق به آستان قدس رضوی که در گذشته محلی برای فرار مردم مشهد از گرمای تابستان بوده است.سکونت خانواده شهید عباسی در این محله دلیل نام‌گذاری‌اش به‌نام شهید فرامرزعباسی است.
بیژن قنبری گزارشگر قدیمی ورزش خراسان که اواخر دهه شصت با محمدعلی کلی در مشهد مصاحبه کرد هنوز ریز سوالات را در خاطر دارد.
محمدجواد گنجی، نوجوان ورزشکار محله فرامرز عباسی می‌گوید: روز‌های اولی که به باشگاه می‌رفتم، پدرم لباس ورزشی می‌پوشید و همراهم تمرینات ورزشی را انجام می‌داد.
وقتی علی توسلی ورزش حرفه‌ای را شروع کرد، خیلی‌ها با توجه به سنش امیدی به موفقیت او نداشتند، اما این حرف‌ها خللی در اراده علی برای انجام ورزش قهرمانی ایجاد نکرد.
دست روزگار نرگس انگزبانی را به سمت ورزش کشاند تا با وجود قبولی در رشته دندانپزشکی کرمانشاه، به دانشگاه فردوسی مشهد برود و تربیت‌بدنی بخواند.
ابراهیم صدری که ۵۷ سال از عمرش با کشتی پیوند خورده است می‌گوید: از قدیم هر کجا نیاز به ریش‌سفیدی بود، از کشتی‌گیرها کمک می‌خواستند.
دکتر زهرا عرفانیان می‌گوید: بار‌ها از بیمارانم کتک خورده‌ام، اما این موضوع هیچ‌وقت باعث عصبانیت و ترک شغلم نشده است.