شادروان حمزه وحدت تنها کسی بود که در ایران موفق به کسب قهرمانی همزمان در ۲ رشته ورزشی کشتی و ژیمناستیک شد.
اسما تمدنی دختر با‌استعداد روستای کریم‌آباد، در نزدیکی گلشهر است که هر‌روز خود را به محله امیرالمؤمنین (ع) می‌رساند و ژیمناستیک تمرین می‌کند.
مربی‌ام که از همان ابتدا توانایی‌هایم را دیده و کشف کرده بود، معتقد بود که این باشگاه محلی جای مناسبی برای پرورش استعدادهایم نیست و از من خواست که در باشگاه بهتر و مجهزتری ثبت‌نام کنم.
ستایش صادقی که ژیمناستیک را از چهار سالگی شروع کرده می‌گوید: این رشته مادر، به انعطاف بدنی و سرعت و چابکی کمک بسیار می‌کند و اگر در آینده بخواهم سایر ورزش‌ها را ادامه دهم، بدنی آماده و سریع دارم.
اشکان بشیان تعریف می‌کند: برای اینکه پدرش بتواند او را به فوتبال علاقه‌مند کند، برای تولد دوسالگی‌اش به او توپ هدیه داده است. «هنوز خردسال بودم که پدرم من را در مدرسه فوتبال ثبت‌نام کرد. مربی با توجه به سن‌وسال کم و نداشتن توانایی جسمانی از پدرم خواست اسمم را در کلاس ژیمناستیک بنویسد تا بعد از اینکه توانایی بدنی‌ام بیشتر شد، به فوتبال برگردم.انعطاف، سرعت و آمادگی جسمانی که در ژیمناستیک به دست آوردم، تأثیر مثبتی برایم داشت.»
علاقه مادر به ورزش به دخترانش هم منتقل شده است. دخترانی که از پنج‌‌سالگی با رشته ژیمناستیک شروع کردند و اکنون ورزش جزو جدایی‌ناپذیر زندگی آن‌ها شده است. پریسا و پرنیا نورمحمدی دو خواهر 15 و 9ساله ساکن محله امام خمینی(ره) با تلاش و علاقه خود مدال طلای مسابقات استانی کونگ‌فو را کسب کرده‌اند و هر دو برای آینده‌شان اهداف مشخصی دارند.
«امید که داشته باشی راهی برای پیروزی خواهی یافت.» این را روی بنر تبریک او نوشته‌اند و در ورودی باشگاه ورزشی نصب کرده‌اند. بنری برای کسب دو مدال برنز ملی ووشو در فرم‌های دائوشو و کوئن شو از مسابقات انتخابی تیم ملی ایران در تیرماه 1401. فاطمه زهرا عظیمی با اینکه مقام سوم را به دست آورده اما نتوانسته به تیم ملی راه پیدا کند و بعد از برگشت از مسابقات می‌خواهد با راهنمایی مربی‌اش تمام وقتش را برای تمرین بگذارد و سال بعد به تیم ملی راه پیدا کند.