مهدی حسینی عکاس افغانستانی است که هنوز وطنش را ندیده اما، عاشق افغانستان است و حس می‌کند کوچه‌های گلشهر بوی وطنش را می‌دهد.
منطقه ۵
همسایگان میهمان‌نواز
گلشهر یکی از بخش‌های حاشیه‌ای و پرتراکم منطقه ۵ است که در ۴ دهه گذشته جمعیت زیادی از مهاجران افغانستانی را در خود جا داده و اکنون بزرگ‌ترین محله مهاجرنشین ایران است. فراوانی رستوران‌ها و لباس‌فروشی‌های افغانستانی موجب شده «گلشهر» به عنوان یک جاذبه گردشگری در مشهد شناخته شود. «شلوغ‌بازار گلشهر» از خیابان‌های مهم این منطقه است. برگزاری بازی‌های گروهی چون: بادبادک‌بازی، چوب دنده، فوتبال و... در این منطقه به جذابیت‌های آن افزوده است.
خیابان سرخس (شهدای فاطمیون) که فعال‌ترین راسته مشاغل سنتی و قدیمی مشهد است و ۲ میل کوره آجرپزی با قدمت بیش از ۷۰ سال که ثبت ملی شده، هویتی تاریخی به این منطقه می‌دهد. زمین‌های بایر و رهاشده یکی از معضلات جدی این منطقه به‌شمار می‌آید که مشکلاتی ازجمله حضور معتادان، ایجاد گردوغبار و بیماری‌های مختلفی را به‌همراه داشته است. شهرداری منطقه ۵ سال ۱۳۷۴ شکل گرفته و در مساحت ۱۴۳۸ هکتاری آن ۱۷۶ هزار نفر زندگی می‌کنند.
بهزاد وزیری‌نسب، فیلمساز جوان حدود سه ماهی است که به منطقه ۵ آمده و می‌خواهد سوژه‌هایش را با نگاه‌کردن و نشست و برخاست با همین مردم بیرون بکشد.
محله‌های فرسوده و بافت‌های مسئله‌دار شهرهایمان در جریان ناهماهنگی‌ها و نبود تعامل بین‌بخشی، همچنان فرسوده‌تر می‌شوند.
رمضان کردستانی هشتادساله دلو ساز خیابان سرخس از هر از هر لاستیک فرسوده ماشین، هشت تا سطل درست می‌کند.
سیدجواد رفائی ۴۱ سال دارد و دوست دارد یک گلخانه بزرگ بزند تا گل را بدون هیچ واسطه‌ای به دست مشتری برساند.
یکی از کوچه‌های قدیمی محله ثامن، کوچه شهید‌آرمون۲۶ است که دو مدرسه قدیمی و خیرساز کارکردی آموزشی به آن بخشیده است.
صفر شاکری در‌خلال ساخت حسینیه با چالش درخت توت مواجه شد، اما در شرایطی که همگی موافق قطع درخت بودند، دلش نیامد و آن را قطع نکرد.