طاهره باقری کاراته را به‌طور حرفه‌ای از سال ۱۳۷۹ شروع کرد. بانوی جوان پس گذشت فعالیت ورزشی، سال ۱۳۸۶ در مسابقات زنان مسلمان، مقام سوم را کسب کرد.
منطقه ۵
همسایگان میهمان‌نواز
گلشهر یکی از بخش‌های حاشیه‌ای و پرتراکم منطقه ۵ است که در ۴ دهه گذشته جمعیت زیادی از مهاجران افغانستانی را در خود جا داده و اکنون بزرگترین محله مهاجرنشین ایران است. فراوانی رستوران‌ها و لباس‌فروشی‌های افغانستانی موجب شده «گلشهر» به عنوان یک جاذبه گردشگری در مشهد شناخته شود. «شلوغ‌بازار گلشهر» از خیابان‌های مهم این منطقه است. برگزاری بازی‌های گروهی چون: بادبادک‌بازی، چوب دنده، فوتبال و... در این منطقه به جذابیت‌های آن افزوده است.
خیابان سرخس (شهدای فاطمیون) که فعال‌ترین راسته مشاغل سنتی و قدیمی مشهد است و ۲ میل کوره آجرپزی با قدمت بیش از ۷۰ سال که ثبت ملی شده، هویتی تاریخی به این منطقه می‌دهد. زمین‌های بایر و رهاشده یکی از معضلات جدی این منطقه به‌شمار می‌آید که مشکلاتی ازجمله حضور معتادان، ایجاد گردوغبار و بیماری‌های مختلفی را به‌همراه داشته است. شهرداری منطقه ۵ سال ۱۳۷۴ شکل گرفته و در مساحت ۱۴۳۸ هکتاری آن ۱۷۶ هزار نفر زندگی می‌کنند.
اسم حاج‌اصغر رفاهی‌خراسانی برای اهالی کوچه‌پس‌کوچه‌های مهدی‌آباد آشناست. ۵۰ سالی است که سلمانی دارد و کوچک و بزرگ، او را با پسوند شغلش صدا می‌زنند؛ «اصغر سلمانی».
عذرا و محمدصفربه دلیل هزینه‌های زیاد، تصمیم می‌گیرند بدون برگزاری جشن عروسی، زندگی مشترکشان را شروع کنند، اما دوستانشان، تنهایشان نمی‌گذارند. یکی باغی را در اختیارشان می‌گذارد و دیگری لباس عروس، یکی آتلیه و...
«علی یزدفاضلی» از همان دوران دبستان هم‌زمان با یادگیری خواندن و نوشتن به خطاطی علاقه پیدا می‌کند. می‌گوید: آن دوران بسته‌های چوب‌کبریت، جعبه‌هایی چوبی بود که با شکستن آن‌ها، سه تا قلم‌مو درست می‌کردم.
اهالی منزل حاج حسن مرادی در محله کوی سلمان را با نام تکیه شاهزاده علی‌اکبر(ع) می‌شناسند. هر سال هم‌زمان با ایام محرم بزرگترین هیئت منطقه از این تکیه با ۴۸ علم به یاد علمدار دشت کربلا راهی حرم می‌شوند.
اعضای هیئت «عزاداری سیدالشهدا(ع)» از سال۱۳۵۵ در محله «کوی سلمان» فعالیت خود را شروع کردند.شروعی برای بنیان هیئت و گروه شبیه‌خوانیِ خانوادگی که نسل‌به‌نسل تا به امروز ریشه دوانده است.
«خاله‌شهربانو» از ده سالگی نابینا می‌شود.نابینایی که چیزی از عصای سفید، خط بریل و عینک سیاه نمی‌داند؛ فقط یاد می‌گیرد که با تقدیر بسازد و گلیمش را تا ۶۰ سال پس از آن به‌تنهایی از آب بیرون بکشد.