قدمت خیابان ثامن‌الائمه۱۸ به بیش‌از صد‌سال پیش برمی‌گردد. کارکنان ارتش اولین ساکنان این محله قدیمی هستند. پیش‌از انقلاب اسلامی، این معبر به «شاپورکهنه» شهرت داشت.
عباس عباس‌زاده از آن فوتبالی‌های تند و تیز است که اغلب خاطراتش هم بر محور فوتبال در کوچه‌پس‌کوچه‌های محله المهدی در دهه۶۰ می‌چرخد.
بیست سال پیش، وقتی زهره‌خانم پا به خیابان مؤمن گذاشت، از این همه خانه، مغازه و کوچه‌های آسفالت‌شده خبری نبود. محله بیشتر شبیه روستایی بود دورافتاده. اما زهره خانم از همان سال دوم، به فکر آبادکردن محله افتاد.
مسجد امام حسن مجتبی (ع) یکی از مساجد «خردو»، بنایی متعلق به بیش از یک قرن پیش است که به کوشش مردم و همراهی متخصصان حوزه مرمت و معماری، در مسیر احیا قرار گرفت.
کوچه شهیدرفیعی ۵، معبری در محله فرهنگیان است که مهم‌ترین مشخصه آن، خانه‌های یک‌شکلی است که از ۳۵سال پیش ساخته شده است؛ انواع کاربری خدماتی و تفریحی در این معبر قرار دارد.
کوچه «امام‌خمینی (ره)۹» روزگاری به نام شجاع‌التولیه یکی از نخستین اعضای انجمن بلدیه مشهد معروف بود. او با استفاده از ماجرای بازداشت چند‌روزه خود در دوران حکومت کلنل پسیان توانست امتیازات ویژه‌ای برای باغ و زمین‌های خود کسب کند.
بیش از شصت‌سال پیش، اهالی خدربیک ابتدا حسینیه‌ای برپا کردند و پس از آن مسجدی ساختند که نام مبارک امام‌حسین (ع) بر پیشانی‌اش نشسته است. این مسجد همچنان مثل چراغی سبز می‌درخشد.