نزدیک‌شدن به هزارمین سال ولادت فردوسی و دعوت از ادیبان ایرانی و بزرگان ممالک فرنگ، ساخت بنایی درخور شأن را از اهمیت بسزایی برخوردار کرده بود تا ساخت آن در دستورکار قرار بگیرد، اتفاقی که به‌دلایل مختلف حدود هفت سال به‌درازا می‌انجامد.
وحیدی می‌گوید: فردوسی همسایه ماست و او را دوست دارم و شعرهایش را خوانده‌ام. به مولانا هم بسیار علاقه دارم و در نشست‌های شعر حاضر می‌شوم. من در این سفر تلاش می‌کنم بخشی از ظرفیت‌های این اشعار و فضای فرهنگی مرتبط را منتقل کنم.
در طرح «یک تابستان با شاهنامه» کودکان و نوجوانان در آرامگاه فردوسی هر روز هفته از طریق یک هنر با شاهنامه آشنا می‌شوند. نقالی، مجسمه‌سازی، تئاتر و کاردستی از جمله این هنرهاست.
زخم اژدرکوه دیگر تنها به معادن ختم نمی‌شود؛ بر روی این کوه افسانه‌ای جاده‌ای احداث شده که تا نوک قله، چون ماری پیچ خورده و بالا رفته، روی قله نیز مسطح و بتن‌ریزی شده است.
سیدقاسم سیدی‌مقدم، نقالی را با نمایش سربداران در اوایل انقلاب، زمانی‌که مفاهیم انقلابی و حماسی رونق خاصی داشت، شروع می‌کند و سال‌های سال به قول خودش سایر اجرا‌های هنری را در رشته‌های متفاوت هنری تجربه می‌کند.
ساخت بنایی آبرومند برای آرامگاه حکیم توس با استقبال گسترده اهالی هنر روبه‌رو شد؛ اهالی موسیقی، یکی از پیش‌گامان بودند که با هدف تأمین بودجه مورد‌نیاز ساخت بنای آرامگاه فردوسی اقدام به برگزاری کنسرت، اولین‌بار در تهران کردند.
حلما قلی‌زاده توانسته است مقام نخست شاهنامه‌خوانی را در سال‌های ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ در ناحیه ۲ آموزش‌و‌پرورش به دست بیاورد. می‌گوید: بعد از اجراهایم، دختران و بانوان بسیاری می‌آیند و می‌پرسند که چطور می‌توانند نقالی را شروع کنند.