«چاهش» روستایی حد‌فاصل «کلاتچه‌بوغا» و حدود مزار خواجه‌ربیع که کال موجود در این منطقه را به اسم آن می‌شناسند و «کال چاییش» یا «کال چاهش» می‌خوانند.
تا بیست‌سال پیش، هر‌کس در محله عروسی داشت، سراغ طیبه‌خانم می‌آمد؛ «آن وقت‌ها رسم نبود که مراسم در تالار برگزار شود. وقتی همسایه‌ها می‌گفتند عروسی دارند، مجلس زنانه را در خانه ما برگزار می‌شد.»
سیدحسن رضوی می‌گوید: خانه پدری‌ام همچنان در خیابان امام‌رضا۵۹ است. مادرم در تنور حیاط نان می‌پخت و ما را می‌فرستاد که نان‌ها را تحویل هیئت محله دهیم.
مهم‌ترین نام مردمی کوچه سرشور ۵ که هنوز هم برخی قدیمی‌های محله سرشور از آن برای نام بردن از این مسیر استفاده می‌کنند، نام کوچه «مطب‌دکتر‌شیخ» یا به‌طور خلاصه کوچه «دکتر‌شیخ» است.
خیابان بهمن ۴/۲۰ تا پیش از انقلاب جزو اراضی روستای حسن‌آباد چاهش بود؛ روستایی با شصت‌خانوار که به‌دلیل ناامنی‌های رایج در آن دوران، در قلعه‌ای به وسعت ۷هزار‌مترمربع محصور بود.
هنگامی‌که درباره سیر تاریخی خیابان امام رضا(ع) در چند دهه اخیر می‌گردیم مشخص می‌شود این خیابان به دلیل همان جاگذاری ضدهوایی به نام ضدهوایی یا ضد معرف بوده است.
از خواجه‌روشنایی حالا فقط نامی به‌جا مانده و صورت قبری که منسوب به اوست. هیچ‌کس درست نمی‌داند خواجه‌روشنایی که بوده و چه کرده، اما هر که بوده است، مردم مشهد سخت به او اعتقاد داشته‌اند.