محله گردی

روایت ساکن قدیمی محله فردوسی از خانه‌هایی که به‌هم راه داشت
قدر‌ت‌الله رحمانی در آستانه ۷۰‌سالگی بخشی از هویت توس است، محدوده‌ای تاریخی که در گذر زمان تغییرات زیادی را به خود دیده است، از افزایش جمعیت گرفته تا تغییر شغل مردم و بافت این محدوده حالا شهری که به نام محله فردوسی شناخته می‌شود.
۴ مدرسه در کوچه صابر یک
صابر یک، بخشی از محله گلدیس است که به نام شهید مجید قاسمی نام‌گذاری شده و سابقه سکونت در آن به اواسط دهه‌۵۰ برمی‌گردد. در دو سال گذشته، پروژه‌های زودبازده متنوعی در این کوچه اجرا شده است.
«احمدآباد»، مزرعه‌ای در حاشیه مشهد
کمتر از یک قرن قبل، احمدآباد مزرعه‌ای در حاشیه شهر و بر کرانه راه شوسه منتهی به وکیل‌آباد بود. از اسناد چنین برمی‌آید که مزرعه احمدآباد به خاندان ملک‌التجار خراسان تعلق داشته است.
سرنوشت تلخ کارخانه قند آبکوه
کارخانه قند آبکوه به‌عنوان سومین کارخانه قند ایران با کمک مهندسانی از کشور چک‌اسلواکی در زمینی به مساحت حدود ۲۸‌هکتار در اراضی آبکوه مشهد ساخته شد.
«شهید اسدالله کشمیری‌۴۴»؛ کوچه‌ای برای پیوند دومحله
کوچه شهید اسدالله کشمیری‌۴۴ در محله قرقی به شاهراه مهرگان معروف است. دلیل تنوع واحد‌های تجاری و خدمات ارائه شده در آن نیز به همین موقعیت ممتاز و فراوانی رفت‌وآمد‌ها بازمی‌گردد.
صدای اهالی قدیمی محله‌ هنوز هم در ذهن هاشم‌آقا زنگ می‌زند
هاشم آل‌ابراهیم می‌گوید: خانه پدری‌ام در کوچه روضه‌خوان ۳ دیوار‌به‌دیوار خانه خاله‌ام بود. خانه قدیمی خودمان هنوز پابرجاست، اما به‌جای خانه خاله‌ام، مسجد امام‌هادی (ع) بنا شده است.
رونق ساخت‌و‌ساز در کوچه دانش‌آموز ۲۹
کوچه دانش‌آموز۲۹ که از بولوار دانش‌آموز تا سیدرضی کشیده شده است، هیچ شباهتی به گذشته‌اش در دهه ۵۰ و ۶۰ ندارد. در آن، نه خبری از خانه‌های پانصد‌متری ویلایی هست و نه کوچه‌های خاکی که در پاییز غرق در گل‌و‌لای بود.