طیبه عبدالهی وقتی اوایل دهه ۶۰ از بیست‌متری بلال به محله شریف آمد، اینجا بی‌نام‌و‌نشان بود و هنوز رنگ آبادانی به خود ندیده بود. تنها نقطه اشتراک خانه قدیمی و جدید، نداشتن آب و برق بود.
محله طالقانی در گذشته جزو اراضی کشاورزی روستای «کلاته علی‌نقی» بود. از حدود سال ۵۵ این زمین‌ها به نظامیان ارتشی واگذار و شهرک‌سازی در آنها آغاز شد. اراضی این روستا اکنون به شهرک‌های طالقانی و بهارستان معروف شده است.
اولین ساکنان خیابان شهرآرا، فرهنگیانی بودند که زمین‌هایشان را در اوایل دهه ۷۰ از شرکت تعاونی فرهنگیان تحویل گرفتند و شروع به ساخت‌وساز خانه‌های ویلایی کردند. در دهه ۸۰ و ۹۰، ساختمان‌ها کوبیده شد و آپارتمان‌های چند‌طبقه سربرآورند.
کوچه «شهید شوشتری۴» عمری ۱۵۰ساله دارد و روزگاری به نام «مسرور» شهرت داشته، اما اکنون یادآور نام بانویی نیکوکار معروف به حاج‌خاور است.
از نبش خیابان محمدآباد ۲۳ تا ۲۵ خانه و باغ حاج محمدتقی زنجانی بود که حالا چندین خانه، مغازه و انبار شده است. نیازمندان در ماه رمضان به‌حساب او از قصابی محل گوشت می‌گرفتند.
کوچه هاشمی‌نژاد ۲۴ مزین به نام شهید دفاع مقدس، مجید واحدی است. خدیجه محمدنیا، مادر این شهید نیز در سال۱۳۶۶ و در واقعه حج به شهادت رسید.
بیشتر اهالی خیابان نماز۵ را بازنشستگان سپاه تشکیل می‌دهند که از اوایل دهه ۷۰ در این معبر ساکن شده‌اند. در این معبر به‌خاطر وجود مسجد، سالن ورزشی، چندین مدرسه و مرکز تجاری محله، رفت‌و‌آمد زیاد است.