سیدمجتبی ذبیحی از دوره راهنمایی، آن‌قدر عاشق سرود بود که دست‌آخر شغلش همین شد، مربی سرود! او اکنون در کارنامه خود، رتبه‌های برتر کشوری زیادی دارد.
سیدابوطالب مظفری را در بیشتر شب‌های شعر می‌توانی ببینی. لهجه دلنشینش میانه‌ای است بین لهجه ارازگانی و خراسانی. می‌گوید از چهارده سالگی به ایران آمده و در منطقه التیمور سکنی گزیده‌اند.
موسی عصمتی، شاعر روشن‌دل مشهدی سه کتاب برای بچه‌ها منتشر کرده و علاوه بر آن اولین بسته آموزشی خط بریل را با عنوان «شهرک الفبا» فراهم آورده است.
غلامرضا صدیق غریب شاعر ، نویسنده و معلم مشهدی کتاب‌های ارزشمندی چون: نخستین روش‌های تربیت معلم ایران و سیر تکامل حقوق زن قبل و بعد از اسلام را نوشته است.
محمدامین جهان‌شیری با اینکه چند کلاس بیشتر سواد ندارد، همیشه مشغول خلق شعر است؛ شعر‌هایی که بیشتر در مدح پیامبر اکرم (ص) و اهل‌بیت (ع) است.
مریم قنادزاده، دختر سوم «طلعت شمشیری» بانوی شاعر مشهدی، هزینه مراسم چهلم مادرش را وقف کارگاه خیاطی و آموزش هنرجویان مشهدی کرده است.
ریحانه قناد، شاعر ۱۹ ساله محلۀ ایثار، شعر‌های زیادی سروده است. اولین شعر او به ۱۰ سالگی‌اش برمی‌گردد.