جوان

دوره آموزشی اش را  در پادگان محمد رسول الله(ص) بیرجند به پایان رساند، سپس برای ادامه خدمت به هنگ مرزی زابل منتقل شد؛ جایی که حداقل میان نظامیان و سربازان وظیفه، به ناامنی و درگیری و تقدیم شهدای بسیار شناخته شده است. با این حال معین خم به ابرو نیاورد و بدون هیچ گلایه ای حتی به خانواده، مشغول خدمت شد تا اینکه سحرگاه چهارشنبه 16آذر در برجک نگهبانی مرز به دست اشرار به شهادت رسید.

حالا این گروه پنج‌نفره اولین و مهم‌ترین مرجع آموزش مکاترونیک است؛ رشته‌ای که تلفیقی از الکترونیک، مکانیک و برنامه‌نویسی است و کمتر از سه سال است که به رشته‌های تحصیلی هنرستان و دانشگاه اضافه شده است.دانش‌آموزان پرتلاش هنرستان شهید مهدی‌زاده بالاخیابان، مهر1401 راهی کلاس‌های درس دانشگاه شده‌اند و در دانشگاه نیز اولین ورودی‌های این رشته محسوب می‌شوند.

مهلا یزدانی با شیوع بیماری کرونا و تعطیلی باشگاه‌های ورزشی، تمرین‌هایش را به‌طور مجازی ادامه می‌دهد، اما نداشتن حریف تمرینی و تعطیلی این سبک از رشته کاراته در باشگاه نزدیک خانه، سبب می‌شود تا سبک دیگری به نام کیوکوشین را انتخاب کند. بعد از مدتی یکی از دوستانش پیشنهاد تمرین در رشته پنچاک سیلات را می‌دهد، ورزشی که با استفاده از چوب و شمشیر جذابیت‌های خودش را دارد.

در کارنامه پروپیمانش می‌توان به جوان برتر نهاد ریاست جمهوری در سال1390، رئیس دبیرخانه جوان ان جشنواره لحظه‌های رنگین‌کمان در سال1391، برگزارکننده جشنواره جوان ه‌های امید در سال97و98، دبیر پویش مردمی میزبانان هشتم امام رضا(ع)سال97 و مدیر خانه جوان ان استان خراسان رضوی اشاره کرد.

خانه‌‌ای در حاشیه  شهر مشهد، محل زندگی فرزندانی است که «شگفت‌انگیز»، شایسته‌ترین کلمه برای توصیف آن‌هاست و والدینی که به‌معنای واقعی کلمه، عمر و سرمایه خود را برای آموزش بچه‌ها گذاشته‌اند. پرهان هشت‌ساله، مهر سال گذشته، کلاس اول را ثبت نام کرد و در خرداد، کنار پسرهای کلاس‌ششمی آزمون داد.

محل تمرین‌هایشان هم سالن ورزشی شهید سلطان‌زاده در محله مهرآباد است. سالنی که دختران باانگیزه و پرانرژی در آن مشغول تمرین ووشو هستند. دخترانی در رده نونهالان تا بزرگسالان که زیرنظر استاد باسابقه و دلسوزی آموزش می‌بینند. این دختران هر کدام به‌تنهایی می‌توانند نماینده‌ای برای سرزمینمان باشند و الگویی موفق برای آینده این خاک. در چهره تک‌تکشان می‌توان امید و روزهای خوب پیش رو را دید. با معصومه آل‌عامر، مربی جوان و شاگردانش گفت‌وگو می‌کنیم.

شقایق شاهنامه‌خوان قهاری است که نقالی‌های هفت‌خانش حرف ندارد . نقالی کردن تنها هنر او نیست و در تئاتر و موسیقی و قرائت قرآن هم فعالیت می‌کند. خوش‌صحبت است و استوار و حماسی حرف می‌زند و می‌گوید: از بچگی به کتاب علاقه زیادی داشتم، حتی وقت‌هایی که بیرون می‌رفتیم به مادرم می‌گفتم به‌جای اسباب‌بازی و خوراکی، برایم کتاب بخر.