رضا علیزاده جوان پرتلاش دهه شصتی با وجود اینکه نابینا است تعمیرگاه دوچرخه‌سازی دارد. او بر روی پیچ و مهره‌ها دست می‌کشد و عیب و علتشان را سریع می‌فهمد. گویی صدایشان را می‌شنود و قطعه‌های سرد دوچرخه با دست‌های گرم او حرف می‌زنند. آقا رضا بعد از تولد در مزار شریف افغانستان به اتفاق خانواده‌اش به ایران و مشهد می‌آیند و حالا خودش را بیشتر مشهدی می‌داند تا افغانستانی.
مجتبی نوروزی مقدم یکی از کسبه محله کوشش، 23سال است کارش صافکاری و خدمات بدنه اتومبیل است. کار او بیشتر با خودروهای تصادفی است و افرادی که دچار سانحه می‌شوند به‌سراغش می‌روند تا خودروشان را درست کند.
حسن خوش‌خلق کاسب ۴۱ساله‌ای است که از سال ۷۷ مغازه خود را دایر کرده است. او از ابتدای رواج گوشی در ایران، وارد این صنف شده است. تسلط داشتن به امکانات تلفن‌های همراه و فن بیان خوب را از اصلی‌ترین عوامل موفقیت در این حرفه می‌داند و می‌گوید: بیشتر مشتریان اطلاع کافی از امکانات تلفن‌های همراه شرکت‌های مختلف ندارند و این خیلی مهم است که فروشنده قادر باشد با زبانی ساده و روان، اطلاعات مورد نیاز را به آن‌ها بدهد تا بتوانند تلفن همراه مورد نظرشان را انتخاب کنند.
علی آقا می‌گوید: اگر کسی می‌خواهد وارد این حرفه شود باید از نوجوانی شروع کند و عاشق این‌کار هم باشد. خیلی‌ها بعد از اینکه ساعت را جلو آن‌ها باز می‌کنی در همان روز اول جا می‌زنند. باید صبور و باحوصله باشند و تمام حواسشان را جمع این‌کار کنند. این مهارت، تمرکز و ذهن رها می‌خواهد. نباید این حرفه را فقط برای درآمد یاد بگیرند. اگر غیر این باشد فقط ساعت فروش می‌شوند و نهایت یک باتری و بند عوض می‌کنند.درآمد تعمیرات ساعت، زندگی را راه می‌برد.
نصب کامپیوترهای جدید، تعمیر کامپیوترهای قدیمی و آپدیت نرم‌افزارهای کامپیوتری همه این‌ها نیاز به شاخه‌ای در مشاغل، به نام خدمات کامپیوتری دارند. کاری که 6سال است علی قاسمی آن را انجام می‌دهد. او 24ساله است و در محله جنت مغازه خدمات کامپیوتری دارد. او از 18سالگی هر تابستان یا در زمان شلوغی کار پدرش، به عنوان شاگرد در کنار او کار می‌کرده است. همین امر سبب شده تا امروز با داشتن لیسانس کامپیوتر و تجربه کافی بتواند از پس کارش بربیاید.
قربانعلی عبیری می‌گوید: استعداد، علاقه، دقت و صبر در این‌کار اهمیت زیادی دارد. فرد فنی باید دقیق باشد. دقت نکته کلیدی و مهم این حرفه است. یک فنی‌کار باید از همان لحظه اول که وسیله برقی را در دستش می‌گیرد، حواسش جمع کار باشد تا پیچ و مهره‌ای را جا نیندازد. پیشنهاد او برای علاقه‌مندان به این حرفه این است که از نوجوانی سراغ این کار بروند تا اگر استعداد و علاقه‌اش را نداشتند فرصت تغییر کار پیدا کنند.
با ضربات چکش مشغول صافکاری پراید سفید رنگی هستند که بر اثر تصادف آسیب دیده و فرورفته است. با آنکه سر و صدای زیادی از مغازه‌شان شنیده می‌شود، اما وقتی پا به آنجا می‌گذارم بلافاصله متوجه حضورم می‌شوند. محمد و حمید محمدزاده بژمه، 2برادر صافکار اهل محله مهرآباد هستند که کارگاهی در همین محدوده دارند و بیش از 30سال است در این حرفه مشغولند. محمد 50ساله است. او در همان دوران کودکی پدرش را از دست می‌دهد و به خواسته مادرش از 12سالگی وارد کار صافکاری می‌شود. برادرش حمید هم متولد 1348 است و این کار را با هم شروع کرده‌اند.