هفت سال بیشتر نداشت که برای اولین‌‌بار دست به صفحه‌کلید کامپیوتر برد. شاید اگر آن روزها به محل کار پدرش نمی‌رفت و پشت کامپیوتر نمی‌نشست، هیچ وقت علاقه او به علم کامپیوتر و برنامه‌نویسی شکل نمی‌گرفت. اما سرنوشتش این بود که در این سن، حرفه مورد علاقه‌‌اش را بشناسد و در نه‌سالگی بر بسیاری از کارهای کامپیوتری مسلط شود.
امیرحسین امینی‌مقدم از سال پیش تا به امروز موفق به کسب دو مدال اول و سوم استانی در رشته ورزشی ووشو شده است. خودش می‌گوید که این تازه اول راه است و در آینده مدال‌های مهم‌تری کسب خواهد کرد. کسب این مدال انگیزه مضاعفی برای او ایجاد می‌کند تا تمریناتش را با تلاش بیشتر ادامه بدهد. اصلا او به همین تلاش مضاعف بین بچه‌ها معروف است.
کوچه دانشسرای جنوبی یا سناباد35 در محله سعدآباد یکی از معدود کوچه‌های شهرمان است که مسکونی نیست. سمت چپ کوچه سرتاسر مراکز آموزشی و سمت راست آن دیوار باغ است. این کوچه که نزدیک به یک قرن قدمت دارد، در گذشته سرتاسر باغ‌های میوه و پر از دار و درخت بوده است.
امیرحسین علاوه‌بر فعالیت در دو رشته والیبال و بسکتبال، بعد از مدتی با تکواندو آشنا و فعالیت در این ورزش رزمی را شروع می‌کند. آن‌طور که امیرحسین می‌گوید برای خیلی از دوستان و اطرافیانش پرداختن به سه رشته ورزشی آن هم به‌طور حرفه‌ای کار سختی بود اما او توانسته با استفاده از استعداد و پشتکارش به این راه ادامه دهد.
بتول باقری و راحله خاوری، دختران جوان گلشهری پر از انگیزه و شوق خواستن هستند. در همین چند سال گذشته کاری نبوده که بخواهند انجام دهند و چیزی مانعشان شود. در هر مسیری در کنار یکدیگر جنگیده‌اند و موفق شده‌اند. آن‌ها در مسابقات بین‌المللی اختراعات و نوآوری سوئیس زیرنظر فدراسیون بین‌المللی مخترعان شرکت کرده و با مدال طلا و نقره با دست پر برگشته‌اند، ماجراهای جالبی برای تعریف کردن دارند.
سعیده نظافتی می‌گوید: ما در شروع کار 10نفر بودیم که وقتی موضوع را با یکدیگر مطرح کردیم همه اعضا که از اهالی محله شریف بودند، استقبال کردند و خیلی زود کار راه افتاد. در شروع کار هم بسته‌های معیشتی و بهداشتی را برای خانواده‌های نیازمند تهیه کردیم.
در این مدت سه‌ساله به واسطه شیوع کرونا مدارس تعطیل بود، باوجوداین سعی کردیم با شناسایی خانواده‌های نیازمند، بسته‌های خوراکی و کمک‌تحصیلی را به دست دانش‌آموزان نیازمند برسانیم.
در طول حدود هفتاد سال، به واسطه دبستان ایوب نصیرزاده و دبیرستان جلیل نصیرزاده خاطرات شیرین زیادی برای هزاران نفر رقم زده است. حالا وقت صحبت که می‌شود، بسیاری از پدربزرگان در همراهی با نوه‌ها و فرزندان از آن روزهای شیرین سخن می‌گویند، خاطراتی که از تلاش، فداکاری و استقامت افرادی همچون مرحوم موثق عاملی برای ایجاد مدارس جدید در شهر مشهد شروع می‌شود. نقل است حضور اولین دانش‌آموزان در مدارس کاشانی 22 به سال 1329 بازمی‌گردد، زمانی که دبیرستانی به نام عاملی در مساحتی بالغ بر چهار هزار متر مربع بازگشایی شد.