آن‌ها یک گروه از معلمان مدارس طرق هستند که این ایام پرکارترین روزهای کاری خودشان را پشت سر می‌گذارند. معلمانی که با درک شرایط دانش‌آموزانشان باور دارند که نمی‌شود محصول شغلت آدم‌ها باشند و نسبت به آن‌ها بی‌تفاوت ماند. آن‌ها در این ایام کرونا زده که دغدغه خانواده‌ها آموزش فرزندانشان است طرحی نو درانداخته‌اند تا فیلم‌های آموزشی رایگان به دست کودکان طرقی برسد.
روزهای 65سالگی‌اش را در کنار کودکان و نوجوانان محله امام رضا می‌گذراند؛ محله‌ای که دوران بازنشستگی‌اش را در آن سپری می‌کند و هنوز هم مانند گذشته به دنبال تعلیم و تربیت کودکان و نوجوانان محله است. «محمدحسن منتظری» از معلمان بازنشسته است که کارنامه‌ای پربار در سال‌های کاری‌اش دارد.
سپهری از روزی می‌گوید که یک مشکل اداری داشته است و به او می‌گفتند کار شما انجام نمی‌شود. وقتی زنگ تفریح، سر کلاس در حال نماز خواندن بود، یکی از دانش‌آموزانش می‌گوید شما چند روز است انرژی و شادی قبل را ندارید، من برایتان دعا می‌کنم. ۲ روز بعد به سپهری زنگ می‌زنند و همان فردی که گفته بود کار شما به هیچ عنوان انجام نمی‌شود، می‌گوید: مشکلتان حل شده است و باقی کار‌های اداری‌تان را خودم انجام می‌دهم. او این گره‌گشایی را نتیجه دعای خالصانه و پاک دانش‌آموزان می‌داند و می‌گوید: پاداش شغل معلمی از سمت خدا می‌رسد.
انگار برای او همه چیز زودتر از وقتش آغاز شده است؛ از 5سالگی کار با کامپیوتر را شروع کرده و از 11سالگی نیز برنامه‌نویسی را آموزش دیده است. رضا محمد‌پناهی نوجوان 17ساله، نرم‌افزاری نوشته و توانسته رتبه نخست جشنواره خوارزمی را در مرحله استانی به دست آورد، با شرکت مایکروسافت در زمینه عیب‌یابی ویندوز همکاری دارد و از طرفی برنامه‌نویسی و کار گرافیکی هم می‌کند.
نازنین‌زهرا بندودیان سن‌وسال چندانی ندارد. دی‌ماه هجده‌ساله می‌شود، اما مقام‌های اول، دوم، سوم کشوری و حتی آسیایی را در کارنامه ورزشی‌اش دارد. او سال دهم رشته تربیت‌بدنی است و در هنرستان عذرا نورموسوی درس می‌خواند. پدرش شغل آزاد دارد و مادرش کارمند بازنشسته بیمارستان امام رضا(ع) است. ایمان، برادر بزرگ‌ترش، ورزشکار است و چندین دوره قهرمان استان در مسابقات دو بوده است. انگیزه نازنین‌زهرا در ابتدای رفتن به این سمت، کسب سلامتی و رسیدن به وزن متناسب بود که ماجرا جور دیگری رقم خورد.
هر فردی با یک خصوصیات اخلاقی رشد می‌کند. ظاهر افراد باید نشان‌دهنده شخصیت آن‌ها باشد. متأسفانه در حال حاضر با یکنواختی لباس‌ها در کشور روبه‌رو هستیم که باید تغییر مثبت کند. ما در کشوری زندگی می‌کنیم که فرهنگی غنی دارد و در طول تاریخ به لباس اهمیت بسیاری داده شده است. لباس‌های سنتی ما بسیار زیبا هستند و رنگ‌ها و طرح‌های زیبایی دارند. بنابراین باید در تولید لباس‌های کنونی از آن‌ها الگو گرفته شود تا نشان‌دهنده شخصیت و فرهنگ کشورمان باشد.
علی می‌گوید: آدم در هرجایی که باشد، اگر آستین همت را بالا بزند، حتما نتیجه‌اش را می‌بیند. مگر آدم‌ها در زندگی‌شان چند تا آرزوی خیلی بزرگ دارند؟ چندتا آرزو دارند که شب و روز به آن فکر کنند و برایش رؤیا ببافند؟ بیشتر از 3،4تا که نیست، اگر برای رسیدن به همین چندتا هم تلاش نکنیم، پس دیگر برای چه زنده‌ایم؟! من تلاش کردم و توانستم.