صبا صفری می‌گوید: یکی از معلمانمان می‌گفت هرچه به ذهنمان می‌رسد، نقاشی کنیم. من هم هرچیزی را که دوست داشتم، می‌کشیدم.
پوریا نوری نوجوان نوزده ساله محله دانشجو یک سینک هوشمند می‌سازد که خودش آب کف‌دار را به فاضلاب هدایت می‌کند و آبی مثل سرریز آب وضو، شستن میوه و سبزی و غیره را ذخیره می‌کند.
حامد افشار پسر بچه ۹ ساله‌ای است که با اسباب بازی‌های الکترونیکی خراب خود، اسباب بازی جدیدی می‌سازد.
شتاب‌دهنده، مرکزی است که نوجوان و جوان را از نقطه و مرحله‌ای که در آن است، به مرحله بالاتر در زمینه خود‌اشتغالی یا کارکردن برای دیگران می‌رساند.
الهام جهانگیری می‌گوید: تولید رنگ‌های طبیعی سخت است، اما زیاد پیش آمده که من از زردچوبه، پوست گردو، پوست انار و بلوط به ترکیب رنگی جدیدی رسیده‌ام.
ساسمو، مخفف المپیاد ریاضی مدارس سنگاپور و آسیاست که فرنیا علیزاده برای دومین‌بار در این مسابقات شرکت کرده و مدال آورده است.
مریم سالارباباخانی معلم بازنشسته‌ای است که سال ۹۶ در حاشیه بولوار شاهنامه خانه‌ای با عنوان «خانه کتاب حکیم فردوسی» راه‌اندازی کرده است.