یکی از نوستالژیهای دهه ۶۰، شنیدن صوت دلنشین قاریای است که آوازهاش در نیمه دوم آن دهه در سراسر کشور پیچیده بود. جواد فروغی آن موقعها فقط هفت، هشتسال داشت.
استاد سیدعبدالمهدی حسنزاده را همه اهالی کوچه شهید بابانظر ۵۴ میشناسند؛ کسی که سالهای عمرش را در راه کتابت قرآن و کتیبهنویسی گذارنده است. حسنزاده تاکنون دو قرآن کتابت کرده است.
هادی بتوانیار، یکی از قاریان محله سجادیه است که مقامهای بسیاری را در بخش قرائت قرآن در کارنامه خود دارد. او میگوید: الفبای قرائت را خودم آموختهام؛ آن هم با روشهای مختلفی مثل خریدن نوار کاست.
غلامعلی تیموری حافظ قرآن است. همه اهالی محله پنجتن خانهاش را به عنوان یک پایگاه قرآن ی میشناسند، زیرا این راهی بوده که او انتخاب کرده و حالا نسل به نسل به فرزندانش رسیده است.
دارال قرآن بشارت در ۲۵ سال گذشته، میعادگاه کودکان و نوجوانان بسیاری در گلشهر بوده است.
حاجحسین فرازآمد میگوید: پدرم برای اینکه آبادانی را به محله بیاورد، هزار متر زمین در خیابان امامرضا۵۹ خرید و در نصف زمین، گرمابه فروردین را ساخت و بخشهای دیگر را اقساطی به مردم داد تا مغازه بسازند و محله رونق بگیرد.
یک روز در اتوبوس، محمدحسین یک آگهی دید با این تیتر «حفظ کل قرآن کریم در ۱۴ ماه». او میخواست کاری را که شروع کرده بود به سرانجام برساند و بعد از چهاردهماه حافظ کل قرآن مجید شد.