کد خبر: ۱۲۲۰۶
۱۱ خرداد ۱۴۰۴ - ۱۰:۰۰
ندای تکبیر ابوالفضل حسینی در حرم امام‌رضا(ع) می‌پیچد

ندای تکبیر ابوالفضل حسینی در حرم امام‌رضا(ع) می‌پیچد

در‌میان ازدحام زائران حرم مطهر امام‌رضا (ع)، صدای دل‌نشین سیدابوالفضل حسینی شنیده می‌شود که با اعتماد‌به‌نفس، ندای تکبیر نماز را سر می‌دهد. او متولد سال‌۱۳۹۱ و ساکن محله فاطمیه است.

در‌میان ازدحام زائران حرم مطهر امام‌رضا (ع)، صدای دل‌نشین سیدابوالفضل حسینی شنیده می‌شود که با اعتماد‌به‌نفس، ندای تکبیر نماز را سر می‌دهد. او متولد سال‌۱۳۹۱ و ساکن محله فاطمیه است.

خودش را خادم امام‌رضا(ع) می‌داند و تا‌کنون بار‌ها با تلاوت‌های زیبایش در قاب تلویزیون حضور یافته و مورد‌توجه علاقه‌مندان به قرآن‌کریم قرار گرفته است. این صدای تأثیرگذار حاصل تلاش و تمرین مستمر ابوالفضل و حمایت‌های مادرش بوده است.

 

- مکبری را از کی و کجا شروع کردی؟

هفت‌ساله بودم که هر روز به مسجد امام‌محمدباقر(ع) در خیابان شهید‌ابراهیمی می‌رفتم و آنجا نماز می‌خواندم. دوست داشتم مکبر شوم. از بچه‌ها تقلید و تمرین کردم و مکبری را یاد گرفتم.

- چه شد که به سمت تلاوت قرآن رفتی؟

همان زمان که در مسجد مکبری می‌کردم، یاسر نوایی که از استادان قرآن است، صدای من را شنید. تشویقم کرد و پیشنهاد داد که تلاوت قرآن را هم دنبال کنم. انگیزه پیدا کردم و خیلی زود در کلاس‌های تجوید و قرائت قرآن شرکت کردم. الان دو‌سال است که مکبر حرم امام‌رضا (ع) هستم و به‌صورت تخصصی در رشته قرائت قرآن کار می‌کنم.

- شنیده‌ام به‌جز مکبری و تلاوت، کار آموزش هم انجام داده‌ای؟

مدتی است برای بچه‌های هم‌سن‌وسال خودم، کلاس تجوید قرآن را به‌صورت صلواتی برگزار می‌کنم؛ چون دوست ندارم بچه‌ای به‌خاطر نداشتن پول قید قرآن را بزند.

- در مسابقاتی هم شرکت کرده‌ای؟ از افتخاراتت برایمان بگو.

از سال‌۱۳۹۹ تا ۱۴۰۴ هر سال در مسابقات قرآن، عترت و نماز در رشته قرائت شرکت کرده و خداراشکر هر سال رتبه‌های برتر را به دست آورده‌ام. سال‌۱۳۹۹، رتبه اول سطح دانش‌آموزی نواحی هفت‌گانه مشهد را کسب کردم، سال‌۱۴۰۰ هم رتبه اول در ناحیه و مدرسه به من تعلق گرفت. در سال‌های ۱۴۰۱ و ۱۴۰۲ موفق به کسب رتبه اول ناحیه و سپس مقام دوم استان شدم. امسال نیز پس از راهیابی به فینال استانی، مقام سوم استان را کسب کردم.

- چه کسانی نقش مؤثری در پیشرفت تو داشته‌اند؟

مادرم. او به خاطر من، قید برنامه‌هایش را زد و من را به کلاس‌های آموزشی برد. اگر تشویق و حمایت مادرم نبود، مسیر من هم فرق می‌کرد. می‌خواهم آن‌قدر پیشرفت کنم که همیشه لبخند رضایت مادرم را ببینم.

- برای آینده چه برنامه‌ای داری؟ برای محله‌ات می‌خواهی چه کنی؟

تلاشم را می‌کنم که یک قاری خوب و پر‌افتخار برای خانواده و مردم باشم. دوست دارم وقتی بزرگ شدم، آن‌قدر پول داشته باشم که بتوانم یک مرکز چند‌منظوره آموزش قرآن در محله راه‌اندازی کنم و برای بچه‌های کودک و نوجوان، برنامه‌های قرآنی اجرا کنیم.

 

* این گزارش یکشنبه ۱۱ خردادماه ۱۴۰۴ در شماره ۶۱۷ شهرآرامحله منطقه ۳ و ۴ چاپ شده است.

آوا و نمــــــای شهر
03:44