نیم قرن مهربانی همسایه‌های کوچه تیر

همسایه‌های این کوچه در محله آزادشهر، سال‌های طولانی است که در‌کنار هم به خوبی و خوشی زندگی می‌کنند. قدمت رفاقت و همسایگی بعضی از آنها به قریب نیم‌قرن می‌رسد. وقتی از یکی از اهالی می‌خواهیم که بهترین همسایه‌ها را معرفی کند، می‌گوید: «همه خوب هستند، مثل خواهر و برادریم!» پرس‌و‌جو از بقیه همسایه‌ها، اما ما را به معلم مهربان محله می‌رساند؛ شهلا احمدی خیر همسایه‌داری‌اش به خیلی از ساکنان کوچه «تیر» قدیم رسیده است کوچه‌ای که حالا نام جلال‌آل‌احمد ۲۹ را بر خود دارد.

بفرما کلاس تقویتی خانم معلم!

شهلا احمدی معلم بازنشسته‌ای است که هر که با او آشناست، دوستش دارد، به‌ویژه شاگردان قدیمی‌اش. از نخستین ساکنان است که از اواخر دهه‌۵۰ به محله آزادشهر آمده. یک همسایه در وصفش می‌گوید: از مهربانی این همسایه همین بس که درِ خانه اش به روی بچه‌های محله که نیاز به کلاس تقویتی داشته باشند، همیشه باز است.

او و همسرش بدون هیچ چشم‌داشتی به بچه‌های محله در درس‌هایشان کمک می‌کنند. شهلا‌خانم رسم همسایه‌داری را در توجه به حال و احوال همسایه‌ها می‌داند بی‌آنکه جنبه تجسس و دخالت داشته باشد. او می‌گوید:‌ همسایه‌ها در کوچه و محله درست مثل اعضای یک خانواده هستند که می‌توانند دلسوزانه در شادی‌ها و غم‌ها کمک‌ احوال هم باشند و باری از دوش یکدیگر بردارند.

فاطمه زارع با اخلاق خوب و زبان نرمش، همسایه‌ها را برای مشارکت در آسفالت و جدول‌کشی همراه کرده است

روضه‌خوانی‌های پربرکت

وقتی از شهلا احمدی می‌خواهیم همسایه‌ دیگری را به ما معرفی کند که خیرش به اهالی رسیده باشد، نام فاطمه زارع را می‌آورد و خانه‌اش را به ما نشان می‌دهد. به گفته شهلا‌خانم این همسایه از اولین اهالی محله بوده که با اخلاق خوب و زبان نرمش، همسایه‌ها را برای مشارکت در آسفالت و جدول‌کشی و بقیه امور محله همراه کرده است.

فاطمه‌خانم که شش دهه از عمرش را سپری کرده است، از روزهایی یاد می‌کند که برای شناخت بیشتر همسایه‌ها و آشنایی آن‌ها با هم، جلسات و نشست‌های مذهبی راه انداخته و با سفره‌های افطار ساده و برپایی مولودی، فضای محله را گرم و صمیمی می‌کرده است. او با بیان اینکه در گذشته، اعتماد مردم به هم بیشتر بود، می‌گوید: حتی در نبود خانواده و وقت سفر، می‌شد خانه و زندگی را به همسایه سپرد.

فاطمه‌خانم ادامه می‌دهد: اگر فرهنگ همسایه‌داری دوباره بین مردم رواج یابد و ارتباطات اجتماعی مثل گذشته‌ها باشد، مشکلات اجتماعی کمتر می‌شود. 

رجبعلی نیست اما ذکر خیرش هست

همسایه نمونه سوم، اگرچه در قید حیات نیست، ذکر خیرش بین همسایه‌ها هست و کارهای نیکش در ذهن اهالی مانده است. مرحوم رجبعلی دهقانی معرفی شده اکثر همسایه‌هاست، مردی که به گفته اهالی به‌خوبی نمونه انسانیت بود.

فاطمه زارع تعریف می کند: اوایلی که مرحوم دهقانی به این محله آمده بود و‌ کسی شناخت زیادی از ایشان نداشت، بین دو همسایه‌ سر موضوعی درگیری بالا گرفت و با وساطت مرحوم دهقانی غائله جمع شد و بعد با محوریت همین آقا آن‌ همسایه‌ها با هم رفیق شدند.

او که یک سال پیش به رحمت خدا رفت، به گفته همسایه‌ها دستی در کارهای خیر داشته و چند خانواده در مناطق محروم را تحت پوشش داشته است.

‌داشتن روی خوش و لب همیشه خندان از ویژگی‌های همسایه دیروز کوچه جلال‌۲۹ است؛ کسی که با غریبه‌ها با جمله «‌تو اهل کجایی» سر صحبت را باز می‌کرد تا باب دوستی و هم‌صحبتی باز شود.

* این گزارش چهارشنبه ۱۸ تیر ۱۴۰۴ در شماره ۶۰۰ شهرآرا محله منطقه ۱۱ و ۱۲ چاپ شده است.