محمدمهدی رضادوست وقتی در این محل ساکن شد، موی سیاه و شور جوانی داشت؛ حالا عصا در دست و با مو‌های سپید، دنیایی خاطره در ذهن دارد. آن موقع به او می‌گفتند «کلانتر محل»!
از شواهد تاریخی چنین بر می‌آید که فتح‌آباد نیز مانند دیگر مزارع اطراف مشهد، دارای قلعه‌های اختصاصی خود بوده است. اهالی فتح‌آباد در قبال کار و فعالیت زراعی، از مستأجر اراضی فتح‌آباد مبلغی را دریافت می‌کردند.
روضه خانه حاج غلامحسین، یک روضه هفتگی چرخشی بوده که هر هفته در خانه یکی از اعضا برگزار می‌شده، اما از سی سال پیش دیگر نچرخیده و اینجا ماندگار شده است.
کوچه شهید‌ساجدی۳ یا همان «فخر» حدود چهل‌سال قدمت دارد. زمین‌های این محدوده متعلق‌به آستان قدس رضوی بوده که آنها را در‌اختیار کارمندان خود قرار داده‌است تا بسازند.
حاج علی‌اصغر سلیمانی تعریف می‌کند: برای رسیدن به شترک از آخر «تلگرد» یا آخر «دریا» می‌آمدیم. در کل این مسیر هم فقط یک قلعه «التیمور» قرار داشت و بس.
در محدوده‌ای از شهر که کمبود سرانه آموزش پررنگ است، معبری دیده می‌شود که در احاطه فضا‌های آموزشی است. بیش‌از هفتاد‌درصد اراضی شاهنامه۱۰ را مدارسی تشکیل می‌دهد که به‌همت خیران بنا شده‌اند.
گروه بزرگی از بلوچ‌ها در محله پایین‌خیابان کوچه‌ای به‌نام خودشان دارند؛ کوچه شهید عامل ۶ در شارستان شهید حاجی‌حسنی‌کارگر. آن‌طور که علی سیستانی، از پیر‌های این کوچه، می‌گوید، بیشتر این بلوچ‌ها در دوره قاجار از زابل مهاجرت کرده‌اند.