داستان کوچه «پنجه» به حضور امام رضا(ع) در مشهد و رد انگشتان دستش روی سنگ سیاهی در این کوچه برمی‌گردد.
کوچه امامت46 یکی از معابر فرعی محله آزادشهر است که به نام شهید علی علیزاده نام‌گذاری شده است. کاربری‌های متفاوتی را در این معبر می‌توان دید از مغازه‌های مختلف گرفته تا مدرسه و اداره‌های دولتی. وجود این مجموعه‌ها و افزایش تردد شهروندان از نقاط مختلف شهر به این کوچه باعث کمبود جای پارک خودرو و همچنین مسدودشدن مسیر پارکینگ ساختمان‌های مسکونی شده است.
مکانی با نام «مکتب بافت» که با شعار «جایی که هر مشهدی می‌تواند ریشه‌های گم‌شده‌اش را در آن بجوید» قرار است تکه‌آیینه‌های شکسته از تخریب بافت تاریخی و قدیمی شهرمان را پیداکند و با تاریخ و پیوندهای عاطفی و مذهبی درهم آمیزد تا این تکه‌های به‌هم‌چسبیده نمایانگر تصویر گذشته باشند که به مرور زمان بتوان آن را احیاکرد.
البته زیرنظر «مکتب بافت» در هفته گذشته «خانه خراسان» نیز در همان ساختمان خیابان وحدت3 افتتاح شد.
با بهبود کرونا و کم شدن شیوع آن در جامعه، رونق دوباره به کوچه اندیشه83 برگشته است. این کوچه تا پیش از آن، یکی از شلوغ ترین و پررفت وآمدترین کوچه های محله ایثارگران به ویژه در فصل تابستان بود. وجود چند مرکز تفریحی در این کوچه نه تنها محلی ها، بلکه اهالی دیگر مناطق مشهد و حتی ایران و دیگر کشورها را به آن می کشاند. در عین حال زندگی روزمره در این کوچه که در انتها به خیابان آیت الله مشکینی می رسد جاری است و جمعیت زیادی در آپارتمان ها و مجتمع های مسکونی فراوان آن زندگی می کنند.
خیابان آیت‌الله غفاری12 یکی از خیابان‌های اصلی شهرک ابوذر است که 16معبر فرعی به نام «شهید باقری» به خیابان‌های اطراف دارد. این خیابان به معابر مهمی مانند جاده قدیم مشهد نیشابور و بولوار صبا (صبا91) متصل است. از ویژگی‌های این خیابان و کوچه‌های اطراف آن می‌توان به سرسبزی و وجود فضای بازی مناسب برای کودکان اشاره کرد.
کوچه شهید شفیعی49 از محورهای قدیمی محله امیرالمؤمنین(ع) است که در انتهای خیابان طویل سخاوت قرار دارد. در ابتدای این کوچه اهالی قدیمی سکونت دارند و قبل از اینکه جزو محدوده شهری شود، به نام روستای روح‌آباد شناخته می‌شده است. اینجا در بین ساکنان به کوچه «حسن بُزی» معروف است. او مالک قدیمی باغ انتهای کوچه بوده که حالا بوستان شده است.
خیابان مسلم شمالی 10 به نام شهید مهدی خوشیدطوسی تابلو خورده است. این معبر بعد از پیروزی انقلاب اسلامی آسفالت شد اما مانند خیلی از محله‌های دیگرتا یک دهه بعد، اطراف آن پر از باغ تره، مزارع گندم و چاه آب بود. صمیمیت بین ساکنان در زمان‌های سختی مثل جنگ، افتخار ساکنان این محدوده است. آن‌ها هنوز هم از رقیه‌خانم، مادر شهید برات رستگار مقدم گوهری، یادشان نرفته است که با مشارکت ساکنان کوچه، آذوقه و لباس به رزمنده‌‌ها می‌رساند یا مرحوم میرزا حسین غلامی‌پور و محمد‌تقی ترکمنچه که سحرهای ماه مبارک رمضان در خانه‌ها را می‌زدند تا کسی خواب نماند.