گذری بر تاریخ کوچه‌ای صد‌ساله که بین مشهدی‌ها به «کوچه آمریکایی» معروف است. خرید باغ انتهای کوچه توسط یک مجموعه میسیونری مذهبی آمریکایی , تبدیل آن به بیمارستان سبب شد این کوچه یک‌باره اهمیت ویژه‌ای نزد مردم مشهد پیدا کند.
ساکنان اولیه کوچه کوچه شهید‌رحیمی۱۲ چند خانواده نیشابوری بودند و به کوچه «نیشابوری‌های حسین‌آباد کرمانی‌ها» معروف بود. این کوچه در هر مراسم مذهبی و آیینی، آذین‌بندی یا سیاه‌پوش می‌شود.
کوچه شهیدقرنی ۲۱ که به نام شهید محمدجواد مهربان نام‌گذاری شده، در گذشته به کوچه علاف‌ها معروف بوده است. علاف‌ها اجناس و تولیدات روستاییان و باغدارانی را که از اطراف به مشهد می‌آمدند، پیش‌خرید کرده و بعد راهی بازار می‌کردند.
رمضانعلی اخروی‌مایوان می‌گوید: برای شرکت در مراسمی به گرادیان آمده بودم که بسیاری از والدین دانش‌آموزانم به احترامم بلند شدند. مجری با تصور اینکه من باید مسئول باشم حضورم را خیر مقدم گفت.
در محله آقامصطفی خمینی هرکسی گوشه‌ای از کار را می‌گیرد؛ یکی بساط آشپزی مراسم را می‌چیند و یکی کلاس قرآن برگزار می‌کند. همین فعالیت‌های ساده و خودجوش، پیوند دل‌ها را محکم کرده است.
کوچه شیخ صدوق۲، از فرعی‌های طبرسی۴۰ به شمار می‌رود که نه‌فقط به‌دلیل میان‌بر‌بودن به‌سمت خیابان مجلسی غربی و نیز سرسبزی کوچه، بلکه به‌دلیل جانمایی کاربری‌هایی ویژه مهاجران افغانستانی، روزانه اتباع بسیاری در آن تردد می‌کنند.
کوچه شهید‌طالبی (توس یک) در گذشته به «کوی زرگران» معروف بود و شصت‌سال قبل در این محدوده، زمین‌ها و باغات آستان قدس رضوی قرار داشت. از پنجاه‌سال پیش، به‌تدریج مسکونی شد و نخستین ساکنانش، کارگران آستان قدس رضوی بودند.