محمد رسولی پور می‌گوید وقتی از دل ایران مهاجرت می‌کند به قلب آمریکا، «ایرانی بودن» بیشتر خود را به رخش می‌کشد و همین باعث می‌شود تا بیش از پیش تلاش کند ایران و تاریخ و فرهنگش را بشناسد و بشناساند، و رجوع می‌کند به هنر خودش.
سیدسبحان نعمتی می‌گوید: شش‌ساله بودم که مقام اول روخوانی را در مسابقات روخوانی قرآن به‌دست آوردم. این مسابقات بین مهد‌های قرآنی مشهد برگزار شده بود.
در آموزشگاه فرزانه نخعی، هنر تنها یک شغل نیست؛ بلکه یک سفر به‌سوی کشف و بیان خویشتن است؛ سفری که در هر بوم و در هر درس، به هنرجویان منتقل می‌شود و آنها نیز با اشتیاق و انگیزه، راه مربی‌شان را دنبال می‌کنند.
حجت ریحانه، مدیرعامل جوان استودیو «باباردو» از استان خراسان رضوی (مشهد) که با سه بازی در جشنواره بازی‌های رایانه‌ای «فجر» شرکت کرده بود، توانست چهار عنوان کسب کند.
سیدمحمدرضا قاسمی می‌گوید: خوش‌نویسی در خانواده مادری‌ام، ارثی است و استاد سیدغلامرضا موسوی‌خطاط، از پیش‌کسوتان خوش‌نویسی ایران و از بنیان‌گذاران انجمن خوش‌نویسی خراسان، دایی مادرم است.
مه‌گل دوسالی است که خبرنگار خبرگزاری «پانا» است. او در سازمان دانش‌آموزی خراسان‌رضوی به‌عنوان خبرنگار و فیلم‌نامه نویس خلاق شناخته شده است. مه‌گل در رادیو هم فعال است.
کتاب «ده چهره، ده نگاه»، که جلد سوم آن سال ۱۴۰۲ منتشر شده، گام مهم و بزرگ جلال قیامی میرحسینی است برای بقای خاطرات شخصیت‌های فرهنگی و ادبی مشهد. او معتقد است: وقتی تاریخ سکوت می‌کند؛ خاطرات به صدا درمی‌آیند.