حالا کمتر کسی از کارخانۀ پنبه‌پاک‌کنی و یخ قاسمی اطلاعی دارد. فقط چند نشانۀ جزئی از هویت آن باقی مانده است؛ به روایت معدود کارگران زنده‌اش، سیصد چهارصد دختر و زن، روزمزدی در آن پنبه پاک می‌کردند.
ساعت ۶:۳۰ صبح با به‌صدا درآمدن بوقی، همسرم بر سر کار می‌رفت و ظهر ساعت ۲ با به‌صدا درآمدن بوق، ما می‌فهمیدیم که کار تمام شده است.
به‌دنبال یک اتفاق ساده، موقعیت شغلی عبدالحسین خبازی تغییر می‌کند و این تغییر خوشایند، او را به آرزوی قلبی‌اش که مهندس‌شدن بود، می‌رساند.
بنای اصلی کارخانه خراب شده است و فقط نگهبان سال‌خورده آن که زنی متدین است، در خانه‌ای قدیمی در همین کوچه زندگی می‌کند، اما تاثیر این کارخانه هنوز هم برروی بافت و فرهنگ خیابان دیده می‌شود.
خیابان آیت‌الله عبادی۳۰ در محله کاشانی در گذشته به کوچه « کارخانه کبریت» معروف بوده است. کارخانه که در همین معبر قرار داشت، اوایل دهه۵۰ جمع شد و الان ملکی مسکونی است.
همه کارگرهای کارخانه حاج حسن دهنوی آدم‌هایی هستند که اعتیاد را ترک کردند و حالا دارند یک لقمه نان حلال سر سفره زن و بچه‌شان می‌برند.
کوچه کوهسنگی۱۵ در گذشته به نام اسدی شهرت داشت. کارخانه پپسیکولا در این کوچه، از پررنگ‌ترین نوستالژی‌هایی است که ساکنان محله احمدآباد به خاطر دارند.