در محرم و صفر، مشهد شهر عزا و عزاداری بوده است و علم و علم‌کشی. هنوز هم در روز‌های عزا، در تاسوعا و عاشورا، در اربعین و چهل‌وهشتم، علم‌های مشهدی ردیف می‌شوند تا به حرم‌رضوی برسند.
قرآن‌خوانی از همان قرن‌های ابتدایی شکل‌گیری حرم یکی از برنامه‌های ثابت زائران بوده است، گرچه از حفاظ حرم تا ابتدای قرن نهم اطلاع و اسناد چندانی وجود ندارد.
محمد تواناکرمانی نویسنده کتاب «ارابه عشق» است. او قصد دارد خاطراتش را از خدمت به زائران امام‌رضا (ع) و آنچه در ساعت‌های حضورش در حرم مطهر می‌بیند، جمع‌آوری کند و جلد‌های دوم و سوم همین کتاب را در آینده به چاپ برساند.
حامد طاهری‌فر می‌گوید: در یکی از شب‌هایی که برای عزاداری به هیئت رفته بودم، یکی از دوستانم گفت «اگر کربلا می‌خواهی، در مجالس امام‌حسین (ع) دم در مجلس بایست و کفش عزاداران را تحویل بگیر.»
حسینیه بیت‌الجواد(ع) محلی برای اسکان زائران نوجوان و جوان است. مهدی اسلام‌زاده می‌گوید: سال۹۳ تعدادی از خیران به بانی پیشنهاد کردند با خرید زمینی در محدوده حرم‌رضوی، مکانی برای اسکان زائران بسازد.
علی اکبر عباس‌نژاد اولین کار مستقل خود را با کاشی کاری رواق‌های اضلاع مختلف صحن گوهرشاد آغاز کرد و بعد از آن کاشی کاری داخل آرامگاه فردوسی را به دستش سپردند.
۱۴ سالی می‌شود کنیز شیردل، سحر‌ها پیاده تا حرم مطهر امام رضا(ع) می‌رود و در این راه همسایه‌ها و زائران حضرت نیز با او همراه می‌شوند.