بوستانی که با دیگر بوستان‌های معمولی فرق دارد و حتی اگر یک‌بار آن را دیده و در آن قدم زده باشید فراموشش نخواهید کرد. این بوستان قدیمی حدود بیست‌هکتاری در محله جلالیه قرار دارد و بزرگ‌ترین و نزدیک‌ترین بوستان به حرم مطهر رضوی است. بیش از همه، دریاچه مصنوعی یک هکتاری‌اش با قایق‌های پدالی رنگارنگ، خوشایند هر زائر و مجاوری است و خاطرات بسیاری را برای آن‌ها در روزهای گرم تابستان رقم می‌زند.
محله جلالیه پیش از سال ۹۹، بخشی از محله رضائیه بوده است. نام گودال خشتمال‌ها در این محله با واقعه گوهرشاد گره خورده است. آن‌طور که در تاریخ شفاهی مشهد بیان شده بعد از واقعه گوهرشاد یکی از مکان‌هایی که جنازه شهدای گوهرشاد به صورت گور دسته جمعی در آن دفن شده، گودال خشتمال‌ها بوده است.
محمدرضا مهدی‌زاده باغدار متولد 1332 است. پدربزرگ آقا محمدرضا اولین فرد خاندان بوده که به کسوت دربانی درمی‌آید. حالا آقا محمدرضا در این باره می‌گوید: آن‌زمان این‌طور بوده که هرکسی وقف یا پیشکش درخوری برای حرم مطهر انجام می‌داده است به کسوت دربانی آستان مقدس نایل می‌شده است. خدمتی افتخاری بوده ولی آن‌زمان برای این افراد، خدمت رسمی موروثی به همراه داشته است. محمدرضا به‌درستی نمی‌داند که پدربزرگشان چه چیزی وقف کرده است اما می‌گوید: فقط همین را می‌دانم که حدود سه هزار تومان هزینه این وقفیات شده است. برای اینکه مشخص شود چقدر بوده باید بگویم که در آن‌زمان فرد متمول را حاجی صد تومانی می‌گفتند.
کوچه ولایت4 در یک قدمی پل شهید عباسپور و کوچه سرخس قرار گرفته است. در این کوچه باریک، نه خبری از برج‌های تجاری امروزی و نه دکان‌های قدیمی و سنتی است اما بافت مسکونی نونوارشده تقریبا یکنواختی در کنار دو مدرسه تر و تمیز و بزرگ در آن، فضای آرام و یکدستی را تداعی می‌کند. تعداد زیاد درختان تنومند و قدمت‌دار در کنار پیاده‌روهای باریک آن، با پلاک‌هایی که بر تنه‌شان حک شده است، اصالت و هویت این کوچه را به رخ رهگذران می‌کشند. آن‌طور که تک و توک اهالی و ساکن قدیمی محله می‌گویند در گذشته‌های دور جوی آبی از کنار کوچه جاری بوده که زنان لباس‌ها را در آن می‌شستند و محل مراودات محلی همسایه‌ها بوده است.
محله جلالیه از میدان شهدای مسجد گوهرشاد یا همان پنجراه پایین خیابان در ضلع جنوب غربی آغاز می‌شود، از یک سو وارد خیابان سرخس می‌شود و سمت چپ آن خیابان را تا پایان پوشش می‌دهد.
سهم منطقه5 از جشنواره استقبال از بهار شهرداری مشهد در سال‌های گذشته تعداد اندکی از المان شهری، دیوارنگاری و گل‌آرایی بوده است. در منطقه هنوز تعدادی المان از جشنواره‌های سال‌های گذشته دیده می‌شود. بعضی از این آثار از مناطق دیگر به این منطقه منتقل شده و تعدادی نیز از ابتدا برای همین جا در نظر گرفته شده است. در بازدیدی از این آثار شرح حال فعلی آن‌ها را توصیف کردیم که در ادامه می‌خوانید.
180خانواده که همسرانشان جانباز جسمی و حرکتی بیش از 70درصد بوده‌اند در این برنامه شرکت کرده‌اند و هدف تجلیل از همسران این جانبازان بوده که به معنای واقعی کلمه پرستارند و کمتر زحماتشان دیده می‌شود.
سراغ شغلی آمده‌ام که در مقایسه با دیگر مشاغل، قدمت چندانی در کشور ما ندارد اما در همین چند سال گذشته به‌سرعت گسترش یافته و طرف‌دار پیدا کرده است. قهوه، دانه گیاهی گرمسیری که خلاف نامش اصلا قهوه‌ای نیست و بعد از پخت (رُست کردن) به سر و شکل دانه قهوه در می‌آید. زمانی قهوه‌نوشیدن تنها از طریق رفتن به یک کافی‌شاپ لوکس میسر بود. آن هم نه در همه جای شهر. باید شال و کلاه می‌کردی و به بالای شهر می‌رفتی تا کافی‌شاپی پیدا کنی و با استرس لای منوی آن دنبال نوشیدنی‌ای آشنا بگردی.