علیرضا بیرانوند الگوی ورزشی من است، او پلههای ترقی را یکی پس از دیگری و در شرایط مالی و معیشتی سخت پشت سرگذاشته است و با اقتدار سنگربان اول تیم ملی ایران شد، اگر او توانسته، پس من هم میتوانم. او نمونه کاملی است که به همه بچههای وکیلآبادی نشان میدهد برای رسیدن به موفقیت حتما پول، پارتی، تجهیزات ورزشی خیلی پیشرفته و مکملهای غذایی آنچنانی لازم نیست.
محله وکیلآباد محل سکونت باغبانها و رعایای باغ حاج حسینآقا ملک بوده که در همان زمان حیاتش به آنها بخشیده است. علت نامگذاری محله وکیلآباد نیز قرار داشتن روستایی به همین نام در محدوده بوستان وکیلآباد بوده است. این محله اکنون برخلاف سایر محلات بولواروکیلآباد، بافتی فرسوده دارد که نشان دهنده قدمت آن است.

محمد مهدی غلامی یکی از فوتبالیستهای نوجوان محله وکیلآباد است که با دست خالی، بدون حامی مالی و تنها با تکیه بر عشق و علاقه ذاتی درکنار درس به ورزش حرفهای روی آورده است. او 5سال است که فوتبال را حرفهای دنبال میکند. جثه کوچک و ریزی اما تکنیک فوقالعادهای دارد و هرباری که پابه توپ میشود چند بازیکن را دریبل میزند البته با این تکنیک در پست دفاع آخر بازی میکند.
«حسین یزدانی» یکی از ساکنان قدیمی محله وکیلآباد است که هنوز هم در زمینهای خاکی و کوچه پس کوچههای محله به دنبال یافتن استعدادهای فوتبالی است. همه امکانات ورزشی این محله که نزدیک به 5هزار نفر جمعیت دارد، در حد یک زمین خاکی است که نه تیر دروازه درست و حسابی دارد و نه در و دیوار مشخص.
خیابان وکیلآباد93 در محله وکیلآباد بیش از 200سال قدمت دارد. این کوچه که مرکز قلعه وکیلآباد بوده در طول یک قرن گذشته محل زندگی کشاورزان، باغبانان و دامداران حاج حسین ملک بوده است.
هر کسی میتواند در صورت داشتن فضای مناسب در حیاط منزل، پشت بام و یا حتی بالکن، یک گلخانه کوچک برای تأمین دمای دلخواه گیاهان بسازد. تمام چیزی که برای انجام آن نیاز است، چند تکه چوب، مقداری پلاستیک سفید ضخیم و کمی چسب چوب است. کافی است با چوبها محفظهای به شکل یک مکعب ساخت و سپس پلاستیک را بر روی آن کشید تا گلخانه آماده شود، به همین راحتی