جاوید شیخ، کوچکترین فرزند دکتر شیخ میگوید: من شاید درکل بهاندازه انگشتان دودست هم با ایشان شام و ناهار نخورده باشم. دلیلش روشن بود: وقت نداشت.
محله صاحبالزمان کنونی پیش از انقلاب گوهرشاد نام داشت و در محل روستاهای قدیمی سناباد و سعدآباد ایجاد شده بود. قصه تغییر نام این محله با ساخت مسجد صاحبالزمان (عج) نسبت دارد. نیمقرن پیش، که بهاییت دین بیشتر ساکنان خیابان گوهرشاد بود، چهل نفر از دوستداران اهلبیت (ع) با سردمداری حاجحسن ابطحی با ساخت مسجد خواستند مقابل ترویج بهاییت بایستند.
حسن دهلوی یکی از ساکنان قدیمی خیابان سناباد است که از زمان ساخت مسجد سناباد و همسایگی با کولیها خاطره دارد.
ترافیک و همهمه خیابان توحید را که پشت سر میگذاری، کوچههای قدیمی و خانههای ننهقمری و درهای کوبهای و چوبی یک لنگهای را میبینی که انگار تاریخ شهر را نمایان میکنند.
محمدمهدی احمدی، علاوهبر اینکه قاری قرآن مسجد سناباد است، مداحی میکند و برای مکبری به حرم امامرضا (ع) میرود.
حسینیه موسیبنجعفر (ع) ۱۰۵ سال قبل توسط دو نفر از سینهزنان هیئتهای بالاخیابان برای نورانیترکردن چراغ مجالس ائمه (ع) راهاندازی شد. آن دو با همراهی پنج نفر دیگر، نام پدر امامرضا (ع) را برای هیئت خود انتخاب کردند.
بیشتر زائران پیاده با وجود اینکه عمرشان زیاد است، حتی یکبار هم طعم شیرین زیارت را نچشیدهاند و مسجد «صاحبالزمان» بهعنوان میزبان این فرصت را برایشان فراهم کرده است.
روزی که مرحوم سرهنگ «دهکدهاحمدی» نیت کرد روضهخوانی راه بیندازد، تصورش را هم نمیکرد که هیئتی به نام او پا بگیرد و مسجدی به نام همین هیئت بنا شود؛ هیئتی که با گذشت حدود نودسال همچنان رونق دارد.