حاج‌محمد کاشی‌طرقی در دهه ۵۰ مسئولیت تقسیم اراضی زراعی را به‌عهده داشته و اکنون بیشتر اسناد قدیمی طرق به انشا و خط اوست.
نام تروغ، تروق یا طرق به‌عنوان یکی ازقدیمی‌ترین روستا‌های هم‌جوارمشهد، دست‌کم از سال۵۰۳ قمری در متون تاریخی آمده است. این مزرعه که تا حدود سال ۱۳۸۷در پیرامون مشهد بود از آن زمان به شهر پیوست. طرق به‌معنای «راه» مسیر زائران از نیشابور به مشهد بوده است. بیشتر طرقی‌ها از گذشته کشاورز و دامدار بوده‌اند.
ابوالفضل مردانی پسری هشت‌ساله است که سال اول دبستان، با شرکت در مسابقه «دست‌نوشته‌های طلایی» جزو برگزیدگان استانی شده است.
در اوایل دهه ۶۰ محله طرق به‌دلیل فاصله زیادش تا شهر، از برخی امکانات بی‌بهره بود و تنها امید ساکنانش در روز‌های سخت مریضی، به افرادی، چون دکتر عبدالحسین یاوری بود.
تهیه کنندگان دو ماهنامه‌ای محلی «طریق» توان خود را در حل مشکلات مردم گذاشته‌اند. آن‌ها چند دانشجوی ساکن طرق هستند که دوست دارند آبادانی و اصالت را به این محله قدیمی برگردانند.
معصومه نوایی‌طرقی چهار دختر و یک پسر و ۵۸ نوه و نبیره دارد. او بزرگ فامیل محسوب می‌شود و در شب یلدا در خانه شصت‌متری‌اش، میزبان حدود ۱۰۰ مهمان است.
فاطمه عباسی در زمان جنگ پرستان مجروحان بود، سوادی نداشت که خاطراتش با رزمندگان را در دفتری ثبت کند، اما آن قدر عزیز بود که مجروحان جنگ، دفتری به او بدهند و خاطراتشان را برایش بنویسند.
در محله طرق فروشگاه کتاب یا حتی کتاب‌فروشی کوچکی وجود نداشت تا اینکه آزاده فرزام‌نیا، یکی از جوانان خوش‌فکر و بومی طرق، تنها فروشگاه کتاب را در این محله راه‌اندازی کرد.