دبیرستان

کوچه شهید صدیقی که اهالی محله آن را به‌نام ده‌متری بلال می‌شناسند، اوایل دهه50 با ساخت اولین مسجد در محدوده مزارع کشاورزی به‌سمت آبادانی رفت. این کوچه به‌دلیل مجاورت با شریان‌های اصلی شهر مانند بزرگراه شهید میرزایی، بولوار خواجه‌ربیع و همچنین شکل‌گیری مراکز مذهبی، آموزشی، تجاری در آن یکی از معابر پرتردد محله بلال است

اکرم منتظری‌نیا مدیر دبیرستان اعطایی می‌‎گوید: به‌نظرم یکی از دلایل جذب دانش‌آموزان این است که دبیر بتواند ارتباط دوستانه‌ای درست مانند ارتباط مادر و فرزندی با آن‌ها برقرار کند. دوست بودن بهترین راه ارتباطی است. هیچ وقت فراموش نمی‌کنم آن زمان که مادرم را از دست داده بودم تمام مسئولیت‌ها بر دوش من و خواهرم بود هر بار که به دبیرم می‌گفتم «من نتوانستم درس بخوانم» ایشان با لبخند می‌گفتند «دختر گلم هنوز وقت داری. نگران نباش» صحبت‌هایش به من آرامش می‌داد. همان ارتباط و محبتی را که دیدم سرلوحه زندگی‌ام قرار دادم و از همان شیوه برای دانش‌آموزانم استفاده می‌کنم.

چندسالی می‌شود که محله مهدی‌آباد وارد محدوده شهری شده است. این محله چند کوچه و خیابان اصلی دارد که یکی از این معابر حجت‌آباد است. حجت‌آباد در گذشته نام روستایی در همین مکان بوده و البته که هنوز هم همان حال و هوای روستایی را دارد چون آب‌آشامیدنی این محدوده به آب شهری متصل نشده است و از آسفالت مناسب و پیاده‌روهای منظم هم خبری نیست. این خیابان از سویی به میدان مفتح شرقی (میامی) و ورودی شهر از سمت سرخس می‌رسد و از سوی دیگر به خیابان شهید شیرنژاد و کوچه‌های پشت آن راه دارد.

تا پیش‌از دهه پنجاه، چند گودال بزرگ در اطراف حرم‌مطهر قرار داشت که یکی از آن‌ها «گودال نمازگاه» در اطراف پنج‌راه پایین‌خیابان، درست در انتهای کوچه کنونی 17شهریورشمالی یک بود؛ گودالی بزرگ که طبق گفته‌های حاج‌آقا محسنی، از قدیمی‌های پایین‌خیابان، محل برگزاری نمازجماعت، به‌خصوص در عیدها بود و مردم برای ورود و خروج از آن باید از پله استفاده می‌کردند. نام این گودال با پرشدنش در اواخر دهه1350 بین مردم به‌مرور کم‌رنگ شد.

امام خمینی(ره)78 یکی از خیابان‌های آرام محله امام رضا(ع) است و هنوز همان بافت قدیمش را حفظ کرده است. در این کوچه تقریبا تمام خانه‌ها ویلایی هستند، تعداد ساختمان‌های چندطبقه آن به انگشتان دست هم نمی‌رسد. این خیابان 20متری با درختان سر به فلک کشیده و سبز مکانی مناسب برای پیاده‌روی در روزهای بدون دود و دم است. البته سکوت حاکم بر این خیابان فقط در زمانی است که مدارس اینجا تعطیل باشند.

مهریز نام یکی از معابر اصلی در ابتدای بولوار حر است. خیابانی که تا سال‌ها به نام خیابان ده متری معروف بوده است. به گفته قدیمی‌ها اینجا جزو اولین خیابان‌های خاکی منطقه بوده که حوالی سال‌های ٦٥ آسفالت می‌شود. باغ تره‌ها و زمین‌های خاکی اطراف این معبر حالا جایش را به آپاراتی‌ها، لوازم یدکی، باتری‌سازی و... داده است.

اگر دنبال یکی از ظرفیت‌های گردشگری منطقه هستید، کوچه شهیدعطا حسینی11 بهترین گزینه است، با حجره‌هایی پر از چوب‌های جاروبافی و پدرهایی که هنوز نفسشان برای محله برکت است و میراثشان به فرزند آموختن همین حرفه بوده است. خیابان شهیدعطا حسینی یکی از شلوغ‌ترین معابر محله تلگرد است و به بزرگراه شهیدبابانظر می‌رسد. اگر گذرتان به این کوچه بیفتد، فرعی‌های آن نگاه شما را به‌عنوان یک رهگذر درگیر می‌کند که بافتی کهن و سنتی دارند.