این آتش‌سوزی بزرگ با کمک لشکر خراسان و مأموران شهربانی و شهرداری اطفا شد ولی از سینما جز خاکستر چیزی باقی نماند و خسارت میلیون ریالی به مالکش تحمیل کرد.
«این‌ها که پل نیستند، تونل وحشت اند! نه صبح خیلی زود و نه از عصر به بعد حاضر به تردد از روی پل نیستیم؛ هر بار نیمه جان می‌شویم تا به آنطرف پل برسیم.» این روایت زنی جوان از فضای پل عابر پیاده خین عرب است.
این پل مدت هاست بیشتر از عابرپیاده به کار موتورسواران می‌آید، چرا که هیچ‌نقطه وصلی بین شهرک شیرین و این طرف صدمتری یعنی مصلی و محمدآباد وجود ندارد.
پل‌های هوایی منطقه یک که در دهه ۸۰ احداث شدند، تق‌ولق کار می‌کنند. میانگین عمر این پل‌ها به هجده‌سال می‌رسد ولی به‌دلیل هزینه‌های سنگین تعمیر و نگهداری پل‌های عابر پیاده، وضعیت نامناسبی دارند.
طیبه سرایی می‌گوید: مکان کنونی مسجدالرضا (ع) در بوستان جهان‌شهر در گذشته مسجد پادگان بوده است. شهرداری با بازسازی این فضا و در‌نظر‌گرفتن محیطی برای اقامه نماز بانوان، اقدام درخور‌توجهی انجام داده است.
محمدصارم صفاری باغ ۲۲۰۰ متری‌اش را برای انجام کار‌های فرهنگی مانند کلاس‌های مشاوره ازدواج، اردو‌های تفریحی دانش‌آموزی، اردو‌های خانوادگی و کلاس‌های ورزشی در اختیار شهرداری قرار داده است.
تاریخچه بیمارستان منتصریه به شاهزاده منتصرالملک که از ثروتمندان مشهد بود، برمی‌گردد. او فرزندی نداشت. بنابراین وصیت کرد که اموالش صرف ساخت بیمارستان شود. پس‌از درگذشت او، همسرش در خیابان «جنت» ساخت بنا را شروع کرد.