رها اکبری‌دزق دختری بابایی است که از ۷ سالگی پدر شهیدش را ندیده است، او آن قدر در فراق پدر گریه می‌کند که اندک سوی چشمانش هم تاریک می‌شود. او حالا فوق لیسانس ادبیات دارد و شاعر است.
منطقه ۱۰
منطقه مهندسی‌ساز
قرارگرفتن در یکی از مبادی ورودی پرتردد شهر (بزرگراه آزادی)، آب‌وهوای مناسب، ساخته‌شدن معابر و ساختمان‌های منطقه براساس اصول و ضوابط شهرسازی، وجود قطعات به‌نسبت زیاد زمین‌های با کاربری فضای سبز و در نتیجه برنامه‌ریزی برای افزایش سرانه فضای سبز، منطقه ۱۰ را به منطقه‌ای خوش‌نشین و مملو از مجتمع‌های مسکونی تبدیل کرده است. این منطقه به‌دلیل در بر گرفتن تعداد زیادی از مجتمع‌های تفریحی آبی و استخر‌های سرپوشیده، به منطقه تفریح‌های آبی مشهد معروف شده است. ویژگی دیگر منطقه ۱۰ وجود مراکز درمانی مجهز مانند بیمارستان رضوی، بیمارستان عباس ناظران و... در آن است که به گردشگری سلامت در این منطقه رونق می‌بخشد. قرارگرفتن شهر سنگ و همچنین تعداد زیادی واحد صنعتی در این منطقه ظرفیت اقتصادی مناسبی را برای تولید و رونق اقتصادی در این منطقه ایجاد کرده است.
این منطقه با داشتن شماری از دانشگاه‌های مهم، یکی از قطب‌های علمی و دانشگاهی در مشهد است. در مساحت ۲۳۳۳ هکتاری منطقه ۱۰ شهرداری مشهد ۲۹۷ هزار نفر زندگی می‌کنند.
فاطمه افشار به نمایندگی از مردم محله‌اش، چند سال از این اداره به آن سازمان نامه‌نگاری و دوندگی می‌کند و سرانجام در یکی از روز‌های محرم شاهد سرپا شدن تنها مسجد محله‌اش می‌شود.
حسن نصرالهی شانزده سال است که تعمیرات چرخ خیاطی را انجام می‌دهد و کسب روزی حلال، مهم‌ترین اولویت زندگی‌اش شده؛ برای همین است که بیش از آنچه که باید، از هنرش در کار خرج می‌کند.
عصمت رضایی به همراه همسرش کلنگ احداث را بر زمین می‌زنند و با کمک اعضای هیئت‌امنای مسجد ولیعصر(عج)، شروع به تاسیس مدرسه علمیه حضرت فاطمه معصومه(س) می‌کنند.
اهالی محله خاتم‌الانبیاء محمود حاج بابایی فلاح را «حاج‌بابا» صدا می‌کنند. او ۲۰ سالی می‌شود که با خانواده‌اش اینجا زندگی می‌کند و نیم قرن است که کار تعمیرات کفش را انجام می‌دهد.
هنرستان هنرهای زیبای پسران مشهد از سال ۷۲ افتتاح شده، اما از سال ۸۴ در خیابان ادیب ۳۳ قرار دارد تا به‌عنوان مکانی ثابت میزبان علاقه‌مندان به هنر نه تنها از سراسر مشهد، بلکه از سایر شهرستان‌های استان باشد.
حسین ماستیانی زاده تندیس «مادر» را در سال۸۲ در میدانی به همین نام در قاسم‌آباد، جان بخشیده و هفت ماه در تقلای خلق این اثر هنری بوده است.