
لذتی بالاتر از درسخواندن سراغ ندارم
فاطمه کلاته عربی| در گوشهوکنار شهر ما افرادی هستند که با کمترین امکانات، توانستهاند، بهترین بهره را ببرند و جایگاه مناسبی را درعرصههای مختلف علمیآموزشی، ورزشی وهنری کسب کنند و باعث سربلندی شهرمان بشوند.
سیده شوکت ضیاءقریشی یکی از همین جوانهای فعال منطقه در عرصه علمی به شمار میرود. در این شماره، بهسراغ او در دانشگاه فردوسی مشهد میرویم و در محفلی دوستانه به گفتگو مینشینیم.
سیده شوکت ضیاءقریشی متولد مردادماه ۱۳۷۳ در شهرستان مشهد و ساکن محله طلاب است. این جوان ۲۲ ساله فارغالتحصیل رشته علومتربیتی و روانشناسی گرایش مدیریت آموزشی در مقطع لیسانس از دانشگاه فردوسی مشهد است که بهتازگی در المپیاد علمی دانشجویی کشور در رشته خود مقام نخست را کسب کرده است.
شاگرد برتر در تمامی مقاطع تحصیلی
در ابتدای این گفتگو، از خانم شوکت ضیاءقریشی میخواهیم تا از دوران تحصیل خود برایمان صحبت کند؛ او بیان میکند: مقطع دبستان را در مدرسه غزالی، مقطع راهنمایی را در مدرسه نمونهدولتی افشارنژاد و مقطع دبیرستان را در مدرسه امابیها که همگی واقع در منطقه خودمان هستند، با موفقیت سپری کردم و در دوران تحصیلی، همیشه در جایگاه شاگرد اول قرار داشتم.
این بانوی جوان منطقه با بیان اینکه علاقه بسیاری به رشته هنر دارد، میگوید: میخواستم رشته هنر تا مقاطع بالاتر ادامه دهم. باتوجهبه معدل بالا و پشتکاری که در درسخواندن داشتم و با راهنمایی مشاوران و خانواده، در رشته انسانی ادامهتحصیل دادم. یکسالونیم تمام بهطورجدی برای کنکور درس خواندم. در سال ۱۳۹۱ با اخذ رتبه ۱۰۰۰ در کنکور سراسری، در رشته علومتربیتی و روانشناسی گرایش مدیریت آموزشی دوران تحصیل دانشجویی خود را آغاز کردم.
قریشی، مطالعه، تحقیق و درسخواندن را در این برهه از زندگی خود، در اولویت اصلی قرار داده است و عنوان میکند: هر کار و خواستهای را میتوان در زمانهای بعد به دست آورد، اما اکنون، زمان علمآموزی است. دوران جوانی زمان کسب علم و دانش و حرکت بهسوی پیشرفتهای علمی است. اگر از این دوران کمال استفاده نشود، بعدها پشیمانی به بار خواهد آمد.
هدفم تدریس در دانشگاه است
این بانوی نخبه خیابان مفتح با کمی مکث ادامه میدهد: داشتن هدف در زندگی، انسان را از بیراهه دور میکند. زمانیکه هدف داشته باشید، میتوانید مطابق با علایق خود بهدنبال علمآموزی باشید و ثمره آن را در زندگیتان خواهید دید. بهشخصه از همان ابتدا به چیزی جز استادی دانشگاه فکر نمیکردم. این برایم مهم بود و با برنامهریزی، همت و پشتکار و با توکل به خدا حتما به این خواستهام دست پیدا میکنم.
زکات علم
سیده شوکت در ادامه، توصیهای به همسنوسالان خودش میکند: اگر هر فرد در هر جایگاه و منصبی که قرار میگیرد، علم خود را به دیگران آموزش دهد، کار نیک و پسندیدهای کرده است. من درس خواندم تا به استادی در دانشگاه برسم، اما این تمام هدف من نیست؛ برای پرداخت زکات علمم حتما به نیازمندان علم در هرجایی از شهر که باشند، یاری خواهم رساند و مطمئن هستم نتیجه آن را روزی در زندگیام لمس خواهم کرد.
از این بانوی فعال منطقه طلاب میخواهم از فعالیتهای دیگر خود در دانشگاه برایمان صحبت کند؛ او شرح میدهد: اولویت اصلی من علمآموزی بوده و به همین خاطر خود را معطوف به کسب علم کردهام. تاکنون در هیچ انجمن دانشجویی شرکت نکردهام؛ زمانش که برسد، حتما در کنار اشتغال به تحصیل، در کارهای فرهنگی و هنری در دانشگاه نیز حضور خواهم یافت.
در درسخواندن، لذتی هست که در تفریح نیست
ضیاءقریشی بااشارهبه اینکه در زمان اوقاتفراغت به مطالعه کتب غیردرسی میپردازد، تصریح کرد: از درسخواندن لذت میبرم و حتی تفریحات من درحالحاضر درسخواندن است. به ادبیات، شعر و هنر بسیار علاقه دارم و زمانهای بیکاریام را با مطالعه این کتب سپری میکنم. از رفتاری که دارم پشیمان نیستم؛ چراکه بهدنبال علاقهام رفتم.
خانواده، حامی اصلیام بودند
از او میپرسم آیا خانواده در دوران تحصیل از شما حمایت کردهاند؟ چهره خندانی در صورت این جوان ۲۲ ساله مشهدی نمایان میشود و با لبخندی که بر لب دارد، میگوید: خانوادهام همواره حمایتهای بیشائبهای نسبتبه من داشتهاند و هیچگاه مرا به انجام کاری اجبار نکردهاند. آنها تنها مرا در راهی که قدم میگذاشتم، راهنمایی کرده و برایم آرزوی خیر میکردند. در این بین، مشوق اصلی من برادر بزرگترم بوده است. او فارغالتحصیل رشته برق است و به فنون علمآموزی کاملا مسلط است. به همین خاطر یکی از مشاورهای دوران تحصیلم بوده و هست. حمایتها، کمکها و راهنماییهای او بود که من توانستم هماکنون به جایگاهی که مدنظرم هست، برسم.
اول، توکل؛ سپس، پشتکار
این دانشجوی دانشگاه فردوسی مشهد از مراحل شرکت در المپیاد علمی رشته علومتربیتی برایمان توضیح میدهد: شاغل به تحصیل در ترم سه مقطع کارشناسی بودم؛ تنها سه روز به برگزاری این المپیاد علمیدانشجویی مانده بود که از آن آگاه شدم. زمانی برای مطالعه نداشتم.
روز موعود فرارسید و با کمترین مطالعه توانستم در مرحله اول که در اردیبهشت ۱۳۹۴ برگزار میشد، در قطب شرق کشور رتبه سوم را کسب کنم. از آنپس، تصمیم جدی برای مرحله دوم گرفتم و از همان ابتدا شروع به مطالعه کردم. برای شرکت در مرحله دوم این المپیاد حدود ۲۵ جلد کتاب را که حدودا ۵ هزار صفحه میشد، مطالعه کردم. مرحله دوم در مردادماه همان سال در دانشگاه تربیت مدرس تهران برگزار شد. با توکل بر خدا و همت و پشتکاری که داشتم، در این مرحله، رتبه نخست این المپیاد در رشته علومتربیتی را کسب کردم که در دانشکده علومتربیتی دانشگاه فردوسی، برای اولینبار رخ داده است.
از سیده شوکت ضیاءقریشی میخواهم کمی درخصوص ارتباطش با دوستان و همکلاسیهایش برایمان صحبت کند؛ او شرح میدهد: هنگام مواجهه با مشکلات درسی به کمکشان میروم و درحد توان نیاز آنان را پاسخ میگویم. گاهی برای اینهمه درسخواندن مورد تمسخر هم کلاسیهایم قرار میگیرم که چرا شرایط را اینگونه برای خودم سخت کردهام. من نهتنها از حرف آنان ناراحت نمیشوم؛ بلکه معتقدم هرچه شرایط سختتر باشد، برای عهدهدارشدن مسئولیت آتی، مسئولیتپذیرتر خواهم شد.
عضویت در بنیاد علمی نخبگان
از بانو ضیاءقریشی میپرسم، آیا اخذ رتبه نخست المپیاد علمیدانشجویی مزایایی را هم برای شما دربرداشته است؟ این جوان فعال منطقه طلاب در ابتدا با سرش حرفم را تایید میکند و ادامه میدهد: با کسب رتبه اول این المپیاد، بدون دادن کنکور وارد مقطع کارشناسیارشد میشوم؛ همچنین توانستهام در بنیاد علمی نخبگان عضو شوم که این خود دروازهای برای کسب مزایای بیشتر است.
قریشی در انتهای گفتگو با چهرهای مصمم خاطرنشان میکند: از دوران تحصیل و علمآموزیام چندین و چند سال میگذرد. در این مدت، توانستهام موفقیتهای خوبی را کسب کنم. از راهی که آمدهام پشیمان نیستم؛ چراکه بهدنبال علاقه خود، رفتهام. در زندگی هدف داشتم و با عنایت خدا حتما به آنان دست خواهم یافت.
* این گزارش یکشنبه ۱۹ اردبیهشت ۱۳۹۵ در شماره ۱۹۸ شهرآرامحله منطقه ۴ چاپ شده است