ریحانه مخصوص امید محله طلاب است. او هفدهسال دارد و یکی از قهرمانهای رشته ورزشی کونگفوست. سهسال پیش، درست زمانیکه در کلاس نهم درس میخواند، با این رشته ورزشی آشنا شد و در مسابقات مختلف برای محله و شهرش افتخارآفرینی کرد.
- چه شد از بین اینهمه رشته ورزشی، کونگفو را انتخاب کردی؟
راستش اوایل فقط برای اینکه سرگرم باشم و اوقات فراغتم پر شود، بهسراغ این ورزش رفتم. اما مدت کمی که گذشت، علاقهام به این ورزش بیشتر شد. البته مهارت استادم و خونگرمی و مهربانی اعضای باشگاه هم در افزایش علاقهام بیتأثیر نبود.
- الگوی ورزشیات چه کسی بوده است؟
مربیام، خانم زهرا برزو.
- زمانیکه وارد زمین مسابقه میشوی، چه احساسی را تجربه میکنی؟
بیشتر از همه اضطراب و استرس را. بهجز نگرانی برای برد یا باخت، به این فکر میکنم که نکند اشتباهی از من سر بزند و مسابقه را ببازم و مربیام را از خودم ناامید کنم یا زحمتهایی که کشیدهام، بینتیجه بماند.
- بازی برد و باخت دارد. وقتی میبازی، چه حسی داری؟
همیشه بعداز باخت ذهنم پر از سؤال میشود. مدام از خودم میپرسم مشکل از کجا بوده، آیا در تمرینات کمکاری کردم، یا برای این مسابقه بهاندازه کافی وقت نگذاشتم. درنهایت سعی میکنم با رسیدن به جواب درست، خودم را برای مسابقه بعد آمادهتر کنم و اینطوری با ناراحتی باخت کناربیایم.
- از موفقیتها و افتخاراتی که کسب کردهای، بگو.
در این سه سال، یک مقام اول و یک مقام سوم استانی در مسابقات قهرمانی نیوکونگفوی استان (نیمه آزاد) به دست آوردهام. در بیستوپنجمین دوره از پیکارهای پومای قهرمانی کشور انجمن نیوکونگفو هم در بخش بانوان توانستم مقام دوم کشوری را کسب کنم. به خاطر این موفقیتها مدیرکل آموزشوپرورش و شهرداری منطقه از من تقدیر کردند.
- ازآنجاییکه ورزش قهرمانی نیاز به صرف وقت و انرژی زیاد دارد، برای تو که دانشآموز هستی، شرایط سخت نیست؟
شاید برای کسی که تازه شروع به ورزش میکند، کمی سخت و خستهکننده باشد، اما اگر برنامهریزی درستی وجود داشته باشد، بعداز مدت کوتاهی میتوان به آن عادت کرد. اتفاقا توصیهام به همه همسنوسالهایم این است که درکنار درس، یک رشته ورزشی را هم دنبال کنند. چون بهجز موضوع سلامت جسم و روان، بهترین گزینه برای پرکردن اوقات فراغت، ورزش است.
- ورزش در زندگیات چه تأثیری داشته است؟
با آدمهای بسیاری آشنا شدم. دوستهای خیلی خوبی پیدا کردم و تجربههای ارزشمندی کسب کردم. وقتی در زندگی با چالشها و صحنههای مختلف روبهرو باشیم، مسلما بهتدریج تجربههای بیشتری هم کسب میکنیم.
- در حوزه ورزش چه آرزویی داری؟
بزرگترین آرزوی من این است که با درخشیدن در جایگاههای جهانی بتوانم تلاشها و دلسوزیهای استادم را جبران کنم و باعث بزرگشدن نام ایران و مربیام باشم. همچنین باعث افتخار و سربلندی پدر و مادرم باشم تا بتوانم مهربانیها و حمایتها و زحمتهایشان را جبران کنم.
* این گزارش یکشنبه ۳۱ تیرماه ۱۴۰۳ در شماره ۵۷۷ شهرآرامحله منطقه ۳ و ۴ چاپ شده است.