تلاشهای بیوقفه محمدحسین غفاری با عزم ویژه و دغدغه مثالزدنیاش در حوزه تغذیه سالم و رواج فرهنگ صحیح غذا خوردن، این روزها حس امید را در دل اهالی محله زرکش زنده کرده است. او 19 سال سن دارد، اما خیلی زود به فکر اصلاح سبک زندگی افتاده است تا بعد از مرگ او هم تمام نشود و به قول معروف باقیات الصالحاتی از خود باقی گذارد. او به همین سبب به تولید و فروش محصولات سالم و ارگانیک روی آورده است. آنچه در ادامه میخوانید حاصل گفتوگو با این جوان خوش فکر محله زرکش است:
در محله زرکش بزرگ شدم، البته خانوادهام اطراف حرم مطهر ساکن بودند، اما در زمان توسعه فضای حرم مطهر، به محله توس نقل مکان کردند و من همینجا در میان 6 خواهر و برادر دیگر به دنیا آمدم. 5 سال بیشتر نداشتم که راهی دارالقرآن شدم و در سن هفت سالگی توانستم جزء 30 قرآن را حفظ کنم. در دوران تحصیل همیشه شاگرد ممتاز بودم. در شانزده سالگی ازدواج کردم و ماحصل ازدواجم، فرزندی شیرین و دوستداشتنی است. من به کار و داشتن استقلال مالی خیلی علاقه داشتم و به همین دلیل در یازده سالگی 2عدد دستگاه جوجهکشی خریدم و تخم بلدرچین، مرغ، مرغ لاری و ... را تولید کردم و آنها را به فروش رساندم. بعد از آن حوالی سیزده، دوازده سالگی به کار نصب مودم مشغول شدم. سعی داشتم تمام حرفههای درآمدزایی را که علاقه دارم دنبال کنم و به همین دلیل در حوزههای مختلفی فعالیت کردم. مدتی را در عطرفروشی مشغول به کار بودم، به یاد دارم توانستم حتی از نعناع عطری با رایحه خوش تولید کنم. تا اینکه در سال95 وارد حوزه علمیه و به گذراندن تحصیلات حوزوی مشغول شدم.
پدر و پدربزرگم امام جماعت مسجد هستند و در مغازه کنار مسجد قالب قنادی هم میفروختند. سال 95 بود که روزی یکی از نمازگزاران به من گفت: «ما به نون روز خودمان ماندیم بعد این قنادی شما باعث شده است که همسرم برای یک قالب ژله، 60 هزارتومان پرداخت کند؛ این درست نیست.»
پس از این سخن ما در خانواده تصمیم گرفتیم که مغازه را به محل فروش و ارائه محصولات تغییر کاربری دهیم، اما نشد و مغازه به سمت فروش محصولات ارگانیگ سوق پیدا کرد. یک نفر محصولات را به ما امانت داد و ما کار فروش آنها را آغاز کردیم. از طرفی با توجه به اینکه تغذیه مردم جامعه ما بسیار مشکلدار است و چالشهای فراوانی هم دارد، تصمیم گرفتیم گامی برداریم که سبک تغذیه اهالی را تغییر دهیم و اصلاح کنیم. همچنین جلوی واردات غذایی را بگیریم و علاوه بر اینکه دست واسطهها را کوتاه کنیم، به اقتصاد خانوار هم کمکی کرده باشیم.
از همان ابتدا، هر سال یک محصول را انتخاب و روی آن کار میکنیم تا اصلاح تغذیه انجام شود و سال بعد محصول جدیدی ارائه میدهیم. سال نخست در راستای اصلاح نوشیدنی گام برداشتیم که خوشبختانه با استقبال خوبی هم مواجه شد. یک نوشیدنی به نام «توشابه» که تشابه اسمی با نوشابه دارد، تولید کردیم با این تفاوت که این محصول کاملا ارگانیک است و از ترکیب سرکه و چند مواد اولیه دیگر درست میشود. پس از ترویج آن شربت سکنجبین را در چندین قالب متفاوت طراحی کردیم و ارائه دادیم. سال 97 روی بحث تخمپرندگان خوراکی نظیر تخم شترمرغ، تخم مرغ و تخم بلدرچین فرهنگ سازی کردیم و محصولات این چنینی را برای فروش آوردیم. سال98 برنج عرضه و حدود 5 هزار تن برنج توزیع کردیم.
اکنون امسال محصول روغن را مدنظر قرار دادهایم. روغن یکی از بزرگترین معضل مردم ما در حوزه تغذیهشان است. روغنهای موجود در بازار هم وارداتی هستند و هم ناسالم! ما در طرح امسال، تلاش کردیم روغنهای سالم نظیر روغن کنجد، ارده کنجد، آفتابگردان، ترکیبی کنجد و آفتابگردان، زیتون با و بدون بو، زرد، دمبه و ...را تولید و به فروش برسانیم تا مردم سفره سالمتری را تجربه کنند. خانواده خودمان هم، همگی از همین روغنها استفاده میکنند و راضی هستند. روغنهای گیاهی-حیوانی کیفیت بیشتری نسبت به روغنهای بازاری دارند و به همین دلیل کمتر مصرف میشوند از طرفی به دلیل سالم بودن از خمودگی، کسلی و بیحوصلگی فرد کاسته میشود و فرد شادابتر و در ساعتهای اولیه شبانهروز، روز خود را آغاز میکند.
اقداماتی که درباره آنها صحبت کردم تحت نظر مجموعه جبهه مساجد جهادی در محله انجام میشود و هدف این است که قیمت را به حداقل برسانیم و محصولات سالم در دسترس مردم قرار گیرد، البته با اجرای طرح «خدمت در مقابل خدمت» به نوعی مردم را درگیر کردهایم. این طرح در محله اجرا میشود به این صورت که خدمات به مردم محله میدهیم و در ازای آن کاری که اهالی از پس انجامش برمیآیند از آنها درخواست میکنیم.