همیشه در حرم مطهر شاهد مفروششدن صحنها توسط نوجوانان و جوانان هستیم و دیدن پیرمردی با عرقچین و محاسن سفید که شماره 1028 پشت لباس سبزرنگش نقش بسته است، کمی جای تعجب دارد. پیرمردی که چندسالی است از سوی مسئولان خدمات فرش حرم مطهر، در صحن آزادی مشغول خدمت است. از خدا آرزوی تندرستی دارد و مهمترین حاجتش را هم از امام رضا(ع) سلامتی و عافیت میداند تا بتواند تا آخر عمر به امامش خدمت کند. علیاکبر ریحانی زائری است که به مشهد آمد و برای خدمت به حضرت رضا(ع) در این شهر ماندگار شد.
علیاکبر ریحانی متولد1323 در روستای آقچشمه فاروج است. در خانوادهای سنتی و مذهبی به دنیا آمده است و همین پیشینه خانوادگی او را به سمت مشهد کشاند. خودش در اینباره میگوید: از سال63 همراه با خانوادهام به مشهد آمدم و در این شهر ساکن شدم. من در خانواده مذهبی رشد کرده بودم و علاقه به امام رضا(ع) موجب شد به مشهد بیایم و سعی میکردم در نمازجمعه شرکت کنم. سال74 نزد مرحوم آیتالله شیخ ابوالحسن شیرازی، اولین امامجمعه مشهد، رفتم و در قسمت ستاد نمازجمعه مشغول به کار شدم. وقتی ایشان فوت کرد و آیتالله سیدمهدی عبادی امامجمعه شد، همچنان در این ستاد خدمت کردم. زمان آیتالله سیداحمد علمالهدی هم تا یکسالونیم قبل در این بخش حرم بودم.
ریحانی در فاروج بنا بوده است، اما به گفته خودش عشق به زیارت و همجواری با امام رضا(ع) او را به مشهد و صحن و سرای این حضرت میکشاند: قبل از آنکه در حرم مطهر خادم شوم، بنا بودم. وقتی به حرم آمدم، روزهای جمعه را تا ساعت14، به مدت سهچهارساعت جلو در مسجد جامع گوهرشاد انتظامات میایستادم و بعد میرفتم سر کار خودم در اداره فرش و تا ساعت24 آنجا بودم. وقتی به حرم آمدم، 2پسرم را هم با خودم به قسمت خدمات فرش آوردم. پسر بزرگم، مختار، الان در اداره فرش مشغول است و پسر دیگرم، محمدتقی، با خودم در خدمات فرش کار میکند.
ریحانی 2سالی است که به دستور ستاد نمازجمعه دیگر نمیتواند در بخش فرش کار کند. به همین دلیل خدمتش در حرم مطهر با غبارروبی یک صحن ادامه دارد. در اینباره اظهار میکند: حدود 2سال پیش، از ستاد نمازجمعه اعلام کردند افراد بالای 60سال در این قسمت کار نکنند و درعوض فرزندانشان بهجای آنها بیایند. حدود 3سال است که فقط در صحن آزادی غبارروبی میکنم. پیش از این 12ساعت کار میکردم، اما حدود 4سال است که 8ساعت کار میکنم. خداراشکر تا الان توانستهام بیایم و امیدوارم خدا سلامتی را از من نگیرد و تا میتوانم به امام رضا(ع) و زائرانش خدمت کنم.
این خادم باتجربه حرم مطهر رضوی روزهای مفروشکردن دور صحن و سرای حرم مطهر را اینگونه به یاد میآورد: آن زمان فقط صحن جمهوری اسلامی، انقلاب، آزادی و قدس بود و حدود 20نفر برای مفروشکردن صحنها خدمت میکردیم. سالهای اولی که من برای خدمت در اداره فرش حرم مطهر مشغول شدم، صحنها را با موکت پانزدهمتری مفروش میکردیم. الان که صحنها افزایش یافته و کار بیشتر شده است، خدمههای فرش به 3شیفت هشتساعته تقسیم شدهاند. نیمه دوم دهه70 بود که با قالی صحنها را مفروش میکردیم. زمانی در صحن انقلاب موکت پهن میشد. خدا به خانه امام رضا(ع) برکت بدهد و خداراشکر که الان قالی پهن میشود. در صحنها موکت و در رواقها و همه شبستانهای مسجد جامع گوهرشاد قالی پهن بود. آن زمان برای نمازجمعه، خادمان ستاد نمازجمعه صحن مسجدجامع گوهرشاد را با موکت مفروش میکردند و پس از اقامه نماز، آنها را در ایوان مقصوره جمع میکردیم تا وقت نماز مغرب شود. یکیدو ساعت قبل از نماز هم دوباره موکتها را پهن میکردیم.
به عقیده ریحانی که مسنترین خادم حرم مطهر است، مفروشکردن صحنهای حرم مطهر متواضعترین خدمت در میان دیگر خدمات خادمان حرم به زائران و مجاوران است. او معتقد است خدمه فرش با وجود اینکه مردم دوست دارند بعد از نماز در حرم مطهر و صحنها بنشینند، وظایف خود را بدون نقص انجام میدهند تا هم زائران و هم مسئولان آستان قدس راضی باشند: ما خدمه فرش سعیمان بر این است تا زمانی که زائران نمازشان را تمام میکنند، فرشها را جمع نکنیم. جلب رضایت زائران امام رضا(ع) هدف خدمت ماست.
ریحانی سلامتی را بزرگترین نعمت و حاجتی میداند که خدا به پاداش خدمت به حضرت رضا(ع) به او داده است: سلامتی بهترین حاجتی است که من از مولایم گرفتم. اینکه من با این سن میتوانم 8ساعت در خانهاش خم و راست شوم و غبارهای گوشهوکنار فرشها و صحن آزادی را بزدایم، خودش نعمتی بس بزرگ است. به امام رضا(ع) بارها گفتهام من غبار از صحن و سرای بارگاهت میزدایم، شما هم شب اول قبر انشاءالله به دادم برسید.