تنها 7سال دارد اما افتخاراتی که از آن خود کرده و به خانه برده، از 10مدال طلا، نقره و برنز گذشته است. پسربچهای کمحرف و خجالتی که برخلاف ظاهر آرام، مبارزی قهار و سختکوش است و بیشتر حریفهایش را در همان راند اول ناکاوت میکند.
محمدیوسف پوریوسف که این روزها تازه وارد کلاس اول ابتدایی شده است، در چهارسالگی کاراته را آغاز کرده و فقط بعد از 3ماه تمرین در مسابقات استانی سال97، مدال خوشرنگ طلا را به دست آورده است.
از قدیم میگویند بچه حلالزاده به داییاش میرود، محمدیوسف هم ورزش حرفهای را بهواسطه داییاش که مربی کاراته است آغاز کرد. محمدجواد طاهری کرمانشاهی بزرگترین مشوق محمدیوسف در ورزش قهرمانی است و در همه مسابقات استانی و کشوری همراه خواهرزادهاش حضور دارد و بهنوعی نقش اسپانسر یا حامی مالی او را ایفا میکند.
به اردوی تیم ملی کاراته نونهالان برای شرکت در مسابقات آسیایی ژاپن دعوت شدم
مربی کاراته محله جاهدشهر میگوید: وقتی پای مشکلات مالی در مسیر ورزش بچهها باشد، بسیاری از آنها علاقه دوران نوجوانی خود را رها کرده و فقط برای تفریح و وقتگذرانی ورزش میکنند، درست مثل خودم!
استعدادهای فراوانی مثل محمدیوسف هستند که برای پیشرفت نیاز به دیدهشدن دارند و باید میدانهای داخلی و حتی بینالمللی را تجربه کنند تا بتوانند تواناییهای خود را بهنمایش بگذارند. من برای محمدیوسف از هیچ کمکی فروگذار نخواهم کرد چراکه به تواناییهای او ایمان دارم و میدانم درصورت حمایت سکوی قهرمانی جهان راهم تجربه خواهدکرد.
محمدیوسف با تلاش و پشتکار فراوان در هفتسالگی صاحب 10مدال قهرمانی است. او تاکنون 3بار در سالهای 97، 98 و 99 صاحب گردنآویز طلا از مسابقات کاراته استانی شده است اما سال1400 اوج درخشش زندگی ورزشی نونهال ساکن محله جاهدشهر بود، او چندی پیش در قالب تیم نونهالان استان خراسان رضوی، در مسابقات کشوری سبک کنشینکان کاراته که در استان آذربایجان شرقی برگزار شد، شرکت کرد و توانست عنوان ستاره مسابقات را از آن خود کند.
کاراتهکای نونهال محله جاهدشهر میگوید: مسابقات قهرمانی کشور در 4رده سنی و در رشتههای کاتا(حرکات نمایشی)، کمیته(مبارزه) و تمشیواری(شکستن اجسام سخت) برگزار شد که من در رده سنی نونهالان، در هر 3رشته مدال طلا را به دست آوردم و بعد از این مسابقات بود که به اردوی تیم ملی کاراته نونهالان برای شرکت در مسابقات آسیایی ژاپن دعوت شدم.
محمدیوسف همه این مدالها را به داشتن دایی مهربان و مربیهای دلسوز ربط میدهد و میگوید: داییام چه در خانه و چه سر تمرین همیشه همراهم بوده و در این 3سال همهجا حتی برای مسابقات در شهرستانها هزینه کرده و با من همراه شده است. از مربیام، آقای فرهاد بیدخام هم تشکر میکنم. ایشان مثل پدرم مهربان است و باعث شد من شیفته ورزش شوم و کاراته بخشی از زندگی من باشد.