بانوی محله آب وبرق 60بار خون اهدا کرده است

باورهای اشتباهی درباره اهدای خون بانوان وجود دارد که به دنبال آن شاهد سهم کمتر از 10درصدی بانوان در اهدای خون هستیم. در این بین بانوانی هستند که این باورها و تصورهای اشتباه را کنار گذاشته‌اند و جزو اهداکنندگان مستمر سازمان انتقال خون شده‌اند. نسرین حقیر، ساکن محله آب و برق، یکی از همین بانوان است که تاکنون بیش از 60بار خونش را اهدا کرده است. ساعتی با او گفت‌وگو کردیم.

اقدامی خداپسندانه

نسرین حقیر، پرستار و مادر دو فرزند است و در یکی از مرکزهای دیالیز شهر کار می‌کند. او می‌گوید: به‌دلیل علاقه‌ای که داشتم رشته پرستاری را انتخاب کردم. کارم طوری است که مدت‌های زیادی را باید در فضا و محیط بسته بمانم و سر و کارم با میکروب و آلودگی‌ها زیاد است. بعد از مدتی که احساس بی‌حالی داشتم، به پزشک مراجعه کردم و متوجه شدم که اکسیژن خونم پایین است. هنگامی که اطرافیانم متوجه شدند پیشنهاد دادند که برای حجامت بروم.

حقیر ادامه می‌دهد: با خودم فکر کردم چرا حجامت کنم، هر روز در بیمارستان شاهدم که چند نفر به خون احتیاج دارند و اگر این مهم به آن‌ها نرسد جان خودشان را از دست می‌دهند. بنابراین خون می‌دهم که فرد دیگری هم بتواند از این خون استفاده کند.

وی که اولین‌بار در سال 78خون اهدا کرده است می‌گوید: هنگامی که همسرم شنید می‌خواهم این‌کار را انجام بدهم بسیار ناراحت شد و گفت: «تو کودک شیرخوار داری و برایت مشکل به‌وجود می‌آید.» به پزشک مراجعه کردم و پرسیدم که آیا شیردهی می‌تواند مانعی برای اهدای خون باشد؟ و پاسخ منفی بود.

شادابی و نشاط حاصل اهدای خون

وی درباره تجربه‌اش توضیح می‌دهد: هنگامی که اولین‌بار برای اهدای خون رفتم هیچ ترس و نگرانی‌ای نداشتم. از قبل می‌دانستم که نوشیدن آب می‌تواند برای حجم‌سازی خونم مفید باشد، به همین دلیل بطری آب‌معدنی به همراه خودم بردم. هنگامی که کار اهدای خون تمام شد و بلند شدم بسیار سرحال، بانشاط و سبک بودم.

حقیر می‌افزاید: در سال متوسط بین 3تا4بار خون اهدا می‌کنم و درمجموع بیش از 60بار خون اهدا کرده‌ام حتی برای نذرهایم اهدای خون را نذر می‌کنم. این امر می‌تواند فرهنگ بسیار خوبی باشد تا دیگر شهروندان برای نذرشان اهدای خون را در نظر بگیرند. به نظرم همه باید این راه جان‌بخشیدن به هم‌نوع را بدانند و اطلاعاتشان را در این زمینه افزایش دهند.

گفتم من با خدای خودم عهد بسته‌ام تا زمانی که زنده هستم هر سه ماه یک‌بار خون بدهم. حتی اطرافیانم را به این‌کار تشویق کرده‌ام

وی در ادامه بیان می‌کند: تاکنون 4بار از سوی سازمان انتقال خون لوح سپاس دریافت کرده‌ام اما این‌کارم به خاطر تقدیر یا تشویق نبوده است. هربار که خون اهدا می‌کنم، اینکه به هم‌نوعان خود کمک کرده‌ام برایم لذت‌بخش بوده است؛ زمانی که رضایت و شادی افراد نیازمند به خون را می‌بینم از اینکه خون خود را اهدا کرده‌ام احساس رضایت قلبی می‌کنم.

توجه به سلامت جسم و روح

حقیر درباره اینکه اهدای خون به توان جسمی‌اش آسیب وارد می‌کند یا خیر توضیح می‌دهد: خدا را صدهزار مرتبه شکر تاکنون هیچ مشکلی برایم پیش نیامده است چون قرص‌های آهن و ویتامین‌ها را مصرف می‌کنم، ورزش، پیاده‌روی و استخر هم می‌روم تا بتوانم قوای بدنی‌ام را حفظ کنم. البته همسرم در این سال‌ها مراقب تغذیه‌ مناسب من بوده است. روز گذشته که برای اهدای خون به پزشک مراجعه کردم به من گفت: «شاید دیگر از تو خون نگیرم برای اینکه تو حدود ۵۲سال داری و در سنین بالای 50سال باید مراقبت بیشتری از سلامت فرد انجام شود.» اما من گفتم من با خدای خودم عهد بسته‌ام تا زمانی که زنده هستم هر سه ماه یک‌بار خون بدهم. حتی اطرافیانم را به این‌کار تشویق کرده‌ام.

این پرستار با اشاره به اینکه پویش‌های تبلیغی زیادی در این زمینه تشکیل شده است توضیح می‌دهد: سال‌هاست به‌منظور فرهنگ‌سازی پویش‌های مختلفی برای ترویج و تبلیغ فرهنگ اهدای خون در کشور شکل گرفته است. هنرمندان، ورزشکاران و چهره‌های مطرح کشور در این زمینه پیش‌قدم شده‌اند که پویش«من یک اهداکننده خون هستم» ایجاد شد و بیش از ۶۶‌چهره سیاسی، فرهنگی، هنری، ورزشی و رسانه‌ای به‌ویژه اعضای کابینه دولت یازدهم به عضویت این پویش در آمدند. این‌کار می‌تواند فرهنگ انتقال خون را بیشتر کند.

وی بیان می‌کند: روزانه بسیاری از افراد سالم و تندرست داوطلبانه با حضور در پایگاه‌های ثابت و سیار انتقال خون و به‌منظور تأمین نیازهای خونی بیماران کشور خون خود را اهدا می‌کنند و با این‌کار خود جان بیمار نیازمندی را از مرگ نجات می‌دهند اما باوجود اطلاع‌رسانی‌های بسیار در کشور هنوز هم بسیاری از شهروندان با چگونگی فرآیند اهدای خون آشنا نیستند و تصورهای اشتباهی دارند.