
چهارشنبه گذشته در دبیرستان دخترانه نجمه صدری در محله بهارستان مشهد بسیار غافلگیر شدیم. دانشآموزان دختر شادمانه دورهم جمع شده بودند و سنگها را برای شروع بازی هفتسنگ روی هم میچیدند.
در گوشهای از حیاط مدرسه هم مادران روی نیمکتها نشسته بودند! به نظر نمیرسید که قصد تشویقکردن دخترانشان را داشته باشند؛ چراکه خودشان در تب و تاب آمادهشدن برای بازی بودند.
زنگ ورزش بود ولی خبری از والیبال، بسکتبال، بدمینتون و دیگر بازیهای متعارف زنگ ورزش نبود! بازیها بین شرکتکنندگان اینطور تقسیم شده بود: مادران، یکقل دوقل و دختران، «هفتسنگ»، «زو» و «وسطی».
برای این زنگ ورزش که در ادامه برنامههای طرح «محله ما، محله زندگی» بود، چند مربی بازیهای بومی و محلی هم دعوت شده بودند. با دستور این مربیها بازی هفتسنگ آغاز شد.
علاقه دانشآموزان به این بازی باعث شد تا توضیحهای مربی درباره قوانین و ریزهکاریهای بازی را در همان دفعه اول بهخاطر بسپارند و بازی پرهیجانی را انجام دهند.
مادران که شور و شوق بچهها را دیدند سنگهای یکقل دوقل را به دست گرفتند و بازی بیسروصدایشان را شروع کردند. در این جشنواره هر دو گروه مادران و دختران ویژگیهایی داشتند که با تماشای بازیهایشان متوجه آن میشدیم؛ گروه اول تجربه و گروه دوم هیجانِ جوانی!
دبیرستان دخترانه نجمه صدری بعد از دبستان پسرانه المهدی و دبستان پسرانه شهدای انقلاب، در سال جاری سومین مدرسهای بود که پذیرای جشنواره بازیهای بومی و محلی میشد.
به گفته کارشناس فرهنگی شهرداری منطقه ۷ این جشنواره قرار است در پنج مدرسه دیگر هم برگزار شود که دبیرستانهای پسرانه و دبستانها را نیز شامل میشود.
البته آیتمهای این جشنواره در مدارس پسرانه و دبستانها کمی متفاوتتر است. مربیهای طرح «محله ما، محله زندگی» غیر از بازیهای هفتسنگ، وسطی و زو، بازیهای «استاد شاگرد»، «اَلک دولک» را برای پسران و «شیطونفرشته» را برای دبستانیها در نظر گرفتهاند.
خلاصه اینکه دختران دانشآموز یک زنگ ورزش متفاوت را در کنار مادرانشان تجربه کردند. تجربهای که برای یک روز، کمی از بازیهای توپی دورشان کرد و با تمرکز بازیهایی انجام دادند که تا آن زمان بیشتر نامشان را شنیده بودند و فرصتی پیش نیامده بود تا تجربهاش کنند.
بازی «هفتسنگ» شروع یک زنگ ورزش متفاوت است. برای این کار دختران دوگروه شدهاند: یک گروه پشت سنگها و گروه دیگر در مقابل. یکی از اعضای گروه مقابل باید طوری توپ را به طرف سنگها پرتاب کنند که آنها بریزند.
بچههای گروه اول بهترتیب سنگها را نشانه میگیرند؛ اگر یک نفر نتواند توپ را به سنگها بزند نوبت نفر بعد است. بالاخره یکی از آنها موفق شد سنگها را بریزد. «هورااا...»
بازی «هفتسنگ» شروع یک زنگ ورزش متفاوت است. برای این کار دختران دوگروه شدهاند: یک گروه پشت سنگها و گروه دیگر در مقابل.
یکی از اعضای گروه مقابل باید طوری توپ را به طرف سنگها پرتاب کنند که آنها بریزند. البته آنها نباید غافل شوند تا گروهی که موفق شده سنگها را بریزد، به سنگها برسد و آنها را روی هم بچیند! بچهها باید در این بازی حسابی تیز و زرنگ باشند.
بچهها معترضاند. آنها باختشان را قبول ندارند. برای همین مربیها برنده بازی «هفتسنگ» را اعلام نمیکنند و از دختران میخواهند که برای مشخص شدن گروه برنده، بازی «وسطی» انجام دهند!
با توپ والیبال «وسطی» را شروع میکنند. این بازی هیجان بیشتری دارد. «فرار کن! مواظب باش توپ بهت نخوره...»
مادرها بازی نشستنی را ترجیح میدهند. سنگهای یکقل دوقل را روی زمین میریزند و بیسروصدا مشغول بازی میشوند. «من قُل چندم بودم؟»
گروه بعدی برای انجام بازی دیگر وارد میدان رقابت میشود. مربی نظرسنجی میکند که با کدام بازی شروع کند. بچهها «زو» را پیشنهاد میدهند.
-خانم «زو» بهتره. دیدید اونا سر هفتسنگ دعواشون شده بود.
-بچهها ناراحتی نداره. مهم اینه که این بازیها رو دارین یاد میگیرین!
بچهها متحد شدند و با دقت قوانین بازی «زو» را گوش میکنند.
- توی این بازی هم باید دوگروه بشوید. یک نفر همینطور که میگوید زووو به طرف گروه مقابل میرود...«مواظب باش نگیره تو رو... فرارکن...»
مرحله آخر و اعلام برندههای تیمهای «وسطی»، «زو» و «یکقل دوقل». نفری یک ساعت دیواری جایزه این جشنواره ورزشی است. «آخیش چه روز خوبی بود، برنده هم که شدیم.»
* این گزارش سه شنبه، ۲۸ آبان ۹۲ در شماره ۷۸ شهرآرامحله منطقه ۷ چاپ شده است.