سازه ماکارونی تیم صبا ۱۰۳ کیلو وزن تحمل می‌کند

بتول پرهیزگار| ماکارونی و چسب؛  فقط همین دو ماده. بقیه‌اش فکر، تلاش، خلاقیت، علم و شاید هنر است که توانسته مسابقه هیجان‌انگیز سازه‌های ماکارونی را جذاب و جذاب‌تر کند.

فراخوان مسابقه سازه‌‏های ماکارونی، ایمان زنگنه، معلم مدرسه راهنمایی شهید اندرزگو در محله سیدی مشهد را به فکر تشکیل تیمی انداخت تا در این مسابقه‌ها شرکت کنند.

او با شناختی که از توانایی دانش‌آموزانش داشت، حجت عباسی، سجاد خبره، احمد فاریابی‌زاده، علی حسین‏‌زاده و امیر عادل‌ناصری را به عنوان اعضای تیمی که سرپرستی آن را به عهده دارد، انتخاب می‏‌کند.

همین انتخاب صحیح باعث می‌شود که بعد از شرکت در مسابقه سازه‏‌های ماکارونی که برای نخستین‌بار در استان خراسان برگزار می‌شد، تیم صبا از بین ۱۲۰ تیم، مقام دوم را کسب کند و معلم حرفه و فن مدرسه به انتخاب خود آفرین بگوید؛ زیرا بچه‏‌های تیم از همان روز‌های نخست همه تلاش خود را کردند تا در مسابقه خوش بدرخشند.

سازه نیم‌دایره‌ای تیم مدرسه شهید‌اندرزگو با ۴۸۰ گرم وزن توانست ۱۰۳ کیلو و ۹۰۰ گرم بار را تحمل کند و به‌عنوان سازه دوم انتخاب شود. بچه‌های تیم پیش‌بینی می‌کردند که این سازه ۷۰ تا ۸۰ کیلو بار را تحمل کند اما...

سازه نیم‌دایره‌ای تیم مدرسه شهید‌اندرزگو با ۴۸۰ گرم وزن توانست ۱۰۳ کیلو و ۹۰۰ گرم بار را تحمل کند

مسابقات فرصتی برای بروز استعداد‌ها

زنگنه، مربی این تیم موفق می‏گوید: سرگرم کردن دانش‌آموزان سرشار از انرژی با کار‌های مفید و گروهی فرصتی به وجود می‌آورد تا استعداد‌های آنها شکوفا و فعالیت‌هایشان هدف‌دار شود.

او اعضای تیم را مثال می‌زند و ادامه می‌دهد: مثلا همین بچه‏‌ها که مقام دوم استان را کسب کرده‏‌اند، از این به بعد همه فکر و برنامه‌هایشان کسب مقام‌‏های بهتر می‌شود و با هم فکری و تلاش سعی می‏‌کنند سازه بهتری درست کنند. آن‌ها دیگر وقت و انرژی‌شان را در کافی‌نت‌ها و کلوپ‌ها که آسیب‌های زیادی هم دارد، نمی‌‏گذرانند.  

معلم مدرسه راهنمایی شهید‌اندرزگو از مسئولان می‌‏خواهد فرصتی برای دانش‌آموزان ایجاد کنند تا برای آنان انگیزه ایجاد شود و بیشتر به کار‌های گروهی، علمی و مفید بپردازند و بزرگ‌تر‌ها نیز نگران آسیب‌هایی اجتماعی نباشند که آنها را تهدید می‌کنند. به نظر او انجام کار‌های گروهی و اشتیاق نوجوانان برای کسب موفقیت‌های بیشتر آن‌قدر جذاب است که دیگر زمان اتلاف وقت را به آنها نخواهد داد.

موفقیتی در کار نبود اگر...

حجت، دانش‌آموز سوم راهنمایی و یکی از اعضای این تیم پنج نفره است. او با اشاره به مسابقه سال گذشته بیان می‌کند: سال ۹۱ در مسابقه سازه‏های ماکارونی که در سطح نواحی آموزش و پرورش مشهد برگزار شد، شرکت کردیم.

کسب مقام چهارم در آن دوره انگیزه‏ای شد که بیشتر تلاش کنیم و با همکاری همه اعضا بتوانیم مقام دوم استان را کسب کنیم. اما این مقام را پایان کار نمی‏دانم و همه تلاشم را می‏کنم تا بتوانم در مسابقات کشوری هم مقام اول را کسب کنم.

حجت این گفتگو را فرصتی می‌داند برای تشکر از پدر و مادر، مربی و مدیر مدرسه که او را حمایت و شرایط موفقیتش را فراهم کردند. در این زمینه می‏گوید: اگر حمایت‏های آنان نبود، موفقیتی هم در کار نبود.

به پیشنهاد مادرم آمدم

سجاد خبره که به پیشنهاد مادرش عضو تیم سازه‏ها شده به هم‌سن و سالانش پیشنهاد می‌دهد در کار‌های گروهی شرکت کنند؛ چون علاوه‌بر اینکه وقت‌شان به بطالت نمی‏‌گذرد، می‌‏توانند باعث شادی و سربلندی پدر و مادرشان شوند.

او که در مدرسه هم دانش‌آموز موفقی است، رمز موفقیت تیم را اتحاد و همفکری اعضا می‌‏داند و می‌گوید: وقتی بعضی بچه‏های هم‌سن و سال خودم را می‏بینم که مشغول کار‌های بیهوده هستند واقعا ناراحت می‌شوم. اگر از این مسابقه‌ها بیشتر برگزار شود، شاید آنها هم سرگرم کار‌های مفید شوند.

مطلب مرتبط سه جوان مخترع توانستند جلوی تبخیر بنزین را بگیرند

«سازه» به رشته مهندسی علاقه مندم کرد

احمد فاریابی‌زاده که خیلی برایش جالب است چطور سازه ۴۸۰‌گرمی یعنی با وزنی کمتر از نیم‌کیلو می‌تواند بیش از صد‌کیلو بار را تحمل کند، می‌گوید: همین موضوع من را به رشته‌های مهندسی علاقه‌مند کرده و باعث شده که دریابم با استفاده از علم می‌توانیم ظرفیت اشیا را افزایش دهیم.

او می‌افزاید: دوست دارم در آینده مهندس شوم و پل‌هایی با مقاومت زیاد بسازم و از این طریق در کاهش بار ترافیک موثر باشم. همچنین دوست دارم اوقات فراغتم را به کار‌های مفید اختصاص دهم زیرا شرکت در مسابقه سازه‏‌های ماکارونی من را خلّاق‌تر کرده است.  

سازه‌ها پشتکارم را بیشتر کرد

علی حسین‌زاده هم که مثل بقیه دوستانش پرانرژی و فعال است، می‏‌گوید: باشرکت در این مسابقه یاد گرفتم که باید در زندگی پشتکار داشت تا به موفقیت رسید.

علی که از پنج‌بار ساختن سازه صحبت به میان می‌آورد، عنوان می‌کند: سازه ما بعد از هر بار‌گذاری خراب می‌شد؛ به همین دلیل مجبور شدیم پنج بار سازه را بسازیم ولی هر بار که بارگذاری می‌کردیم بهتر از دفعه قبل بود.

همچنین گاهی برای تمرین سازه با بچه‏‌های تیم تا نیمه‌شب در مدرسه می‏ماندیم تا اینکه توانستیم سازه‏ای بسازیم که با آن مقام دوم استان را کسب کردیم.

همین کار روحیه تلاش و پشتکار را در من بیشتر از قبل کرده است.  

احساس دلگرمی می‌کنم

امیر عادل‌ناصری هم از موضوعی سخن می‏‌گوید که کمتر دوستانش به آن اشاره کردند.

او بیان می‌کند: خیلی‌ها برای موفقیت در این مسابقه به ما کمک کردند. شرکت در مسابقه سازه‌ها برای من تجربه‏‌ای شد تا یاد بگیرم هستند افرادی مثل پدر و مادر و مربیان که اگر تلاش کنیم، دلسوزانه ما را حمایت می‌کنند. همین برای من باعث دلگرمی است.

از قسمت‌های شکسته‌شده، فیلم می‌گرفتیم

مربی تیم که خودش سال ۹۰ جزو تماشاکنندگان مسابقه دانشجویی سازه‌های ماکارونی در دانشگاه فردوسی بوده است، می‌گوید: تا‌به‌حال مسابقه سازه‌ها در استان خراسان در سطح دانش‌آموزی برگزار نشده بود.

خوشبختانه تیم سازه‌های ماکارونی صبا در این مسابقات و در مرحله استانی دوم شد. زنگنه شکست‌ها و ضعف‌های این کار را فراموش نمی‌کند و اظهار می‌کند: بارگذاری در تمرین‌ها را با سطل و آجر اجرا می‌کردیم و از آن فیلم می‌گرفتیم.

هر بار که با مشکلی برخورد می‌کردیم، از قسمت‌های شکسته‌شده، فیلم می‌گرفتیم تا اصولی و بهتر کار کنیم. چیزی که ما در تمرین‌ها مشاهده کردیم، تحمل ۵۰ کیلوگرم بود و بر همین اساس انتظار داشتیم در مسابقه سازه ما ۷۰ تا ۸۰ کیلوگرم را تحمل کند.

او می‌افزاید: سال آینده مسابقات کشوری در سطح دانش‌آموزی برگزار می‌شود که تیم صبا از مدرسه راهنمایی پسرانه شهید‌اندرزگو امیدوار به کسب مقام در آن رقابت‌هاست.

* این گزارش سه شنبه، یک مرداد ۹۲ در شماره ۶۲ شهرآرامحله منطقه ۷ چاپ شده است.