شهید علی سلیمان‌منش آچار فرانسه خانواده بود 
استاد تکواندو محله بهارستان با درس بچه‌ها شوخی ندارد! 
استاد تکواندو محله بهارستان با درس بچه‌ها شوخی ندارد!
۱۹ سال پیش، در نبود ابدی پدرش، مادرش مشوق او می‌شود و شعله‌های دلگرمی را در دلش می‌افروزد. پشتیبانش می‌شود تا برای همیشه تصمیمی جدی برای آینده زندگی‌اش بگیرد.
آینده‌ای که نه‌تنها باعث جریانی نو در خانواده او می‌شود بلکه جوانان زیادی را در محله با خود همراه می‌کند تا آنها هم او را الگوی ورزشی خود قرار دهند.
استاد جمشید هریوندی که عناوین و افتخارات ورزشی زیادی در کارنامه ورزشی خود دارد، حالا در باشگاه ذوالفقار در مجتمع فرهنگی سیدالشهدا(ع) محله بهارستان مشهد، شاگردان کوچک و بزرگش باعث افتخار محله ما هستند.
به شرط اینکه تا آخرش ادامه دهی!
نخستین جرقه‌های ورزشکار حرفه‌ای شدن در سنین نوجوانی در ذهنش زده شد. در مقطع سوم راهنمایی و یکی از محله‌های پایین‌شهر مشهد مشغول به تحصیل بود.
در باشگاه تکواندو «مدرسه ورزش» شهرک‌های شهید رجایی با استاد صنم‌یار آشنا می‌شود و این نخستین جرقه برای شروع زندگی ورزشی او می‌شود. یک‌سال طول می‌کشد تا مادرراضی شود که جمشید به این رشته وارد شود.
آخر سر مادر می‌پذیرد، اما به این شرط که باید ورزش را تا آخرش ادامه دهد، همان شرطی که حالا نتیجه‌اش شده باعث افتخار خود و خانواده هریوندی.
جمشید هریوندی نمایش حرکات یا فرم‌های انفرادی تکواندو را از دلایل انتخاب این رشته ورزشی عنوان می‌کند و می‌گوید: اینکه برخلاف رقابت‌های تیمی که مسئولیت برد و باخت با همه اعضای تیم است، در تکواندو هر فرد در هر رقابتی باید مسئولیت رقابت خود را بر عهده بگیرد، بی‌شک در افزایش اعتماد‌به نفس و مسئولیت‌پذیری تکواندوکار مؤثر است.
بعد از یک‌سال‌و‌نیم تلاش و تمرین، موفق به دریافت دان‌یک رشته تکواندو می‌شود، گرچه این میانه راه موفقیت‌های ورزشی او بود و او از ماه‌ها، پیش از زمانی‌که کمربند قرمز را بگیرد، وارد میادین رقابت‌های ورزشی شده و قهرمانی‌هایی را نیز تجربه کرده بود.
نخستین تجربه قهرمانی‌اش مربوط به سال ۷۵ و کسب مقام برتر در رده نوجوانان استان بود و پس از آن در قالب مسابقات انتخابی لیگ کشوری آینده‌سازان، در نخستین حضورش موفق به کسب مقام چهارم تیمی شد؛ سال بعد نیز مقام سوم را کسب کرد.
هم فوتبال، هم تکواندو
اوج روز‌های ورزشی جمشید هریوندی در حالی ادامه می‌یابد که تا مقطع سوم دبیرستان تمام روز‌های هفته او به ورزش اختصاص دارد. ولی این موفقیت‌های درسی‌اش است که هر روز همه را به تعجب وا می‌دارد.
روز‌های فرد به تمرینات تکواندو می‌پردازد و روز‌های زوج در تیم فوتبال متحد آدُنیس در لیگ دسته اول جوانان مشهد مشغول تمرینات تخصصی فوتبال می‌شود.
سرانجام زمانی فرا می‌رسد که باید یک تصمیم بزرگ بگیرد؛ بالاخره تکواندو را برای همیشه، یعنی تا زمانی‌که به قول خودش توان در بدن داشته باشد، انتخاب می‌کند و قدم به راه‌های کسب موفقیت در این رشته می‌گذارد.
سرباز تکواندوکار
مرحله دوم زندگی ورزشی هریوندی از رفتن به سربازی آغاز می‌شود. خود او آن دوران را بهترین و شیرین‌ترین دوران عمر ورزشی خود می‌داند. او خاطرات آن روز‌های خود را این‌گونه بیان می‌کند: دوران آموزشی را در مرکز پدافند نیروی هوایی شهرستان آشخانه بجنورد گذراندم.
درست از نخستین روز‌های حضور در پادگان و بعد از اینکه از رشته ورزشی من آگاه شدند، به تنهایی شروع به تمرین حرفه‌ای تکواندو کردم تا برای مسابقات کشوری نیروی هوایی ارتش در سال ۷۸ کاملا آماده شوم.
وی ادامه می‌دهد: در آن رقابت‌ها که در تهران برگزار شد، موفق به کسب مقام اول شدم و به تیم منتخب نیروی هوایی راه پیدا کردم. در رقابت‌هایی که تیم‌های ورزشی دیگر یگان‌های نظامی کشور حضور داشتند، به مقام دوم رسیدم.
پس از مدتی هم علاوه بر اینکه سرباز امریه ورزش بودم، در یگان ورزش ارتش در تهران به تمرینات تخصصی تکواندو روی آوردم تا توانستم در رقابت‌های ورزشی نیرو‌های مسلح کشور مقام سوم را کسب کنم.
رقابت در کنار تکواندوکاران المپیکی ایران
شیرینی رقابت‌های این دوران از آنجایی معلوم می‌شود که هریوندی باقی‌مانده دوران سربازی را در نیروی دریایی ارتش و تیم ملوان می‌گذراند.
مبارزه با بزرگانی مانند هادی ساعی، یوسف کرمی و فریبرز عسکری باعث شد تجربه زیادی کسب کنم
او که حالا دارای دان ۴ رشته تکواندو است، درباره کسب تجربه در آن دوران در مسابقات لیگ نقش جهان که لیگ برتر تکواندو است، می‌گوید: در آن رقابت‌ها بزرگان تکواندوی ایران همچون هادی ساعی، یوسف کرمی و فریبرز عسکری شرکت داشتند و مشاهده رقابت‌های آنان و همچنین مبارزه با حریفانی در این سطح، باعث شد تجربه زیادی کسب کنم که در موفقیت‌های آینده ورزشی من بسیار مؤثر است.
کمک ورزش برای یافتن شغل
استاد تکواندو در محله ما که در سازمان آتش‌نشانی مشغول به کار است، ورزیدگی و موفقیت شغلی خود را از تکواندو می‌داند و بیان می‌کند: آزمون‌های ورزشی که در سال ۱۳۸۳ برگزار شد، جزو شرایط ورود به این شغل بود که شرایط مناسب بدنی من باعث شد با امتیاز خوبی پذیرفته شوم.
وی ادامه می‌دهد: شرایط شغلی‌ام ایجاب می‌کند که همیشه آمادگی جسمانی خود را حفظ کنم؛ به همین دلیل در کنار شغلم در محل کار به ورزش‌های فوتبال و والیبال می‌پردازم و در کلاس‌های آمادگی جسمانی نیز شرکت می‌کنم.
تمرین پیوسته
«ورزش در مرحله اول راهی است برای دستیابی به سلامت جسمانی.» این را جمشید هریوندی در توصیه به افرادی که قصد ورود به این رشته ورزشی را دارند، می‌گوید و ادامه می‌دهد: موفقیت در تکواندو به دست نمی‌آید مگر با تمرین پیوسته و عمل به توصیه‌های مربیان.
هریوندی ادامه می‌دهد: یک ورزشکار برای کسب موفقیت در آینده باید چشم‌اندازی بلند‌مدت داشته باشد. دست پیداکردن به موفقیت‌های بزرگ برای هیچ‌کس دور از دسترس نیست. در همین باشگاه چند نفر از ورزشکاران با وجود اینکه سن و سال کمی دارند، در رقابت‌های استانی مقام‌های متعددی کسب کرده‌اند.
استعداد‌هایی ناب در منطقه ما
مربی ممتاز تکواندوی محله ما به دونفر از ۵۰ شاگردش در باشگاه ذوالفقار اشاره می‌کند که به رقابت‌های کشوری اعزام شده‌اند و بیان می‌کند: منطقه ما دارای استعداد‌های زیادی است که در صورت فراهم شدن بستر لازم، می‌توانند آینده خوبی برای ورزش تکواندو در این محله رقم بزنند.
او به رعایت موضوعات اخلاقی به عنوان اصلی‌ترین شرط حضور علاقه‌مندان به این باشگاه و این رشته اشاره می‌کند و مهم‌تر اینکه: تکواندوکاران این باشگاه نباید افت تحصیلی داشته باشند که در این صورت باید این باشگاه را ترک کنند!
مربیگری یا ورزشکاری؟
جمشید هریوندی پرداختن به مربیگری را در شرایط سنی فعلی‌اش مطلوب‌تر می‌داند و علت آن را هم این‌گونه بیان می‌کند: حضور در رقابت‌ها و مبارزات، زمان زیادی می‌برد که در این شرایط سنی و حضور شاگردانم، فرصتی برای اختصاص به تمرینات ویژه برای رقابت‌ها ندارم.
ورزشکاران مسجدی، نتیجه حضور در این باشگاه قرار گرفتن باشگاه ورزشی ذوالفقار در مجتمع فرهنگی سیدالشهدا (ع) باعث شده تا بیشتر از همه افراد، به قول استاد هریوندی، بچه مسجدی‌ها در این محل حضور داشته باشند.
او که ساکن همین محله هم است، در مرحله اول خودش را از نمازگزاران این مسجد معرفی می‌کند و می‌گوید: به دلیل همسایگی با مسجد، همیشه در برنامه‌های آن حضور دارم؛ به‌ویژه نیمه شعبان که به همراه دیگر ورزشکاران در مسجد به ارائه حرکت‌های نمایشی و برنامه‌های خاص ورزشی برای نمازگزاران می‌پردازیم.
دعای همیشگی
استاد هریوندی به دعا‌ها و کمک‌های همیشگی مادرش به عنوان مؤثرترین عامل در موفقیت‌های ورزشی‌اش اشاره می‌کند و در کنار آن سپاسگزار زحمات مربیان قدیمی و دلسوز خود مانند استاد محمدرضا صنم‌یار و حسن قرایی است که در موفقیت‌های ورزشی او نقش موثری داشته‌اند.
* این گزارش سه شنبه، ۲۸ خرداد ۹۲ در شماره ۵۸ شهرآرامحله منطقه ۷ چاپ شده است.
لینک کوتاه
روایات مشابه
ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
