نیازی به دانستن نشانی نیست. در شهرک مهرگان، سراغ دوشنبهبازار را از هرکس که بگیرید، به خیابان عترت۴ راهنماییتان میکند. ترافیک ناشی از خودروهای پارکشده و نبود پلیس راهور برای ساماندادن به اوضاع، نشانه دیگری است که شما را به این بازار سیار پررونق میرساند.
با همراهی احمد قلندری، عضو شورای اجتماعی محله مهرگان، سری به این روزبازار میزنیم؛ بازاری که به تعداد غرفهها و فروشندههایش، قصههایی برای شنیدن دارد.
علی جلالی تولیدکننده و فروشنده سرویس آشپزخانه است. او و همسرش، افسانه طوایفی، از چهارسال پیش وارد این کار شدهاند و اینطور با هم تقسیم کار کردهاند: حضور در کارگاه و دوخت سرویسها با خانم و فروش آنها با آقا.
مجید صالحیان ۳۵سال دارد و از وقتی نوجوانی دوازدهساله بوده، وارد کار تولیدی پوشاک شده است. او اکنون بلوز و مانتوی زنانه وارد بازار میکند و آنقدر به کیفیت کارهای تولیدیاش اطمینان دارد که برند خودش را روی تولیداتش درج میکند.
احمد قلندری، عضو شورای اجتماعی محله مهرگان، میگوید: یکی از کمبودهای دوشنبهبازار، نبود پیوست فرهنگی است. هرهفته جمع زیادی از شهروندان برای خرید راهی این بازار میشوند و جای خالی انتقال یک پیام فرهنگی به آنها خالی است.
هادی شکری، رئیس ناحیه منفصل قرقی و مهرگان، به این موضوع اشاره میکند که بعداز پایان کار دوشنبهبازار، تعداد زیادی زباله روی زمین میماند که نارضایتی شهروندان را به همراه دارد؛ «برای رفع این مشکل تاکنون بیش از سه مرتبه با سازمان میادین و فراوردههای کشاورزی شهرداری که متولی این امر هستند، مکاتبه کردهایم و نتیجهای نداشته است.»
زهرا همتی، یکی از اهالی محله که از مشتریان این بازار است، میگوید: در گذشته برای خرید بعضی از اقلام ضروری منزلمان ناگزیر بودیم خودمان را به مرکز شهر برسانیم، اما از زمانیکه دوشنبهبازار راه افتاده است، بهراحتی خریدهایمان را انجام میدهیم.
* این گزارش یکشنبه ۲۲ مهرماه ۱۴۰۳ در شماره ۵۸۸ شهرآرامحله منطقه ۳ و ۴ چاپ شده است.