۴ دهه پرستاری معصومه خانم از همسر جانبازش 
روزگار رفته بر تاریخ ورود سینما به مشهد 
کیوکوشین حامی ندارد، فوتبالیست می‌شوم!
سید‌طا‌ها بهره‌بر می‌گوید: کیوکوشین را دوست دارم؛ حتی حالا که دارم برای فوتبال تمرین می‌کنم تا در تست ورودی باشگاه مورد‌نظرم قبول شوم، دست از تمرین نمی‌کشم اما در رشته‌های رزمی حمایت‌کننده‌ای وجود ندارد.
ناامید شده؛ حس می‌کند با اینکه عنوان کشوری در کیوکوشین دارد، به چشم کسی نیامده است. تا جایی دلخور شده که به فکر تغییر رشته ورزشی افتاده است. سید‌طا‌ها بهره‌بر متولد۸۹ است و از هفت‌سالگی ورزش کیوکوشین را شروع کرده است. این ورزشکار محله خلج، سه مقام اول استانی و یک قهرمانی کشوری دارد.
- چطور شد که رشته کیوکوشین را انتخاب کردی؟
این رشته ورزشی را پدر و مادرم برایم انتخاب کردند. آنها با‌توجه‌به انرژی زیادی که داشتم، به‌دنبال رشته ورزشی‌ای بودند که تحرک زیادی داشته باشد.
- این رشته ورزشی سخت است یا آسان؟
در هر رشته ورزشی برای اینکه مقام به دست بیاوری، باید سخت‌کوش باشی. برای به‌دست آوردن کمربند و کسب عنوان در مسابقه‌ها حسابی تلاش کردم. ورزشکار باید حدود یک‌سال یا کمی بیشتر تمرین کند تا کمربند جدیدی به‌دست بیاورد، اما من خیلی زودتر از یک سال، کمربند جدید دریافت کردم.
- در اولین مسابقه چند‌سالت بود؟
حدود یازده‌سالم بود که در مسابقات جام رمضان شرکت کردم. خانواده‌ام ذوق داشتند. خودم، اما استرس داشتم. می‌خواستم بهترین نتیجه را بگیرم تا آنها را که آمده بودند مسابقه‌ام را ببینند، سر‌بلند کنم. در آن مسابقات مقام اول را به دست آوردم.
- کسب این مقام چه حسی برایت داشت؟
وقتی روی سکو ایستادم تا مدال را به گردنم بیندازند، بی‌نهایت خوشحال بودم؛ چون در اولین مسابقات توانسته بودم مقام کسب کنم. این موفقیت توانست اعتماد‌به‌نفسم را افزایش دهد.
- پس چرا دیگر نمی‌خواهی در این رشته تمرین کنی؟
کیوکوشین را دوست دارم؛ حتی حالا که دارم برای فوتبال تمرین می‌کنم تا در تست ورودی باشگاه مورد‌نظرم قبول شوم، دست از تمرین نمی‌کشم. اما در رشته‌های رزمی حمایت‌کننده‌ای وجود ندارد.
بسیاری از مقام‌آوران این رشته ورزشی با اینکه بسیار زیاد برای قهرمانی تمرین می‌کنند، گمنام هستند. در رشته‌ای مانند فوتبال امکانات بیشتری وجود دارد. زمین چمن یا زمین فنس‌کشی در همه محله‌ها هست و بازیکنان فوتبال قرارداد‌های خوبی می‌بندند.
- خانواده‌ات با تغییر رشته‌ات مشکلی نداشتند؟
با والدینم صحبت کردم و گفتم که به فوتبال علاقه‌مند‌م. آنها انتخاب را به عهده خودم گذاشته‌اند. یکی از دوستانم در باشگاهی معتبر تمرین می‌کند. از او خواسته‌ام به مسئولان باشگاه معرفی‌ام کند تا بتوانم برای ورود به این باشگاه تست بدهم. به خودم اطمینان دارم که در تست ورودی‌شان قبول می‌شوم؛ زیرا خوب تمرین کرده‌ام.
- برای آینده‌ات چه برنامه‌ها و هدف‌هایی داری؟
درسم را ادامه می‌دهم تا بتوانم در رشته تربیت‌بدنی ادامه تحصیل بدهم. در‌زمینه ورزش هم می‌خواهم فوتبال را تا بالاترین سطح ادامه بدهم و وارد تیم ملی بشوم. حتی این ظرفیت را در خودم می‌بینم که در باشگاه‌های مطرح اروپایی بازی کنم.
* این گزارش سه‌شنبه ۶ شهریورماه ۱۴۰۳ در شماره ۵۷۹ شهرآرا منطقه ۷ و ۸ چاپ شده است.
لینک کوتاه
ارسال نظر
آوا و نمــــــای شهر
