نوشته های لیلا کوچک زاده در سایت مشهد چهره

علی دشتبان، نگارنده کتاب «روزی، روزگاری آبکوه» برای جمع‌آوری تاریخچه محله‌اش پنج‌سال زمان گذاشته است.

محمدرضا حائری‌زاده، با یادگیری زبان انگلیسی، فرانسه و عربی، کمک بزرگی برای ارتباط‌‌‍گیری اسیران ایرانی اردوگاه با صلیب سرخ می‌کند.

مهارت آتش‌نشانان ایستگاه شماره ۲۳ مشهد، پیدا کردن جنازه‌های افراد غرق شده در آب‌های عمیق است.

پلاکم را با رزمنده‌ای به نام علم‌الهدی عوض کردم. خبر نداشتیم این پلاک‌ها کد دارد و راه شناسایی رزمندهاست بعد از شهادت. حالا آن بنده خدا شهید شده بود و کدش هم به نام من بود.

دوستداران ادب و هنر مشهد، نام خانه‌اش در خیابان راهنمایی را «خانه بانو» گذاشته‌اند. در این خانه آمنه فاضل از خاطرات زندگی مشترکش با مرحوم دکتر حسین امینی می‌گوید.

برای دکتر شریعتی خانه‌ای به قیمت هفت‌هزار تومان در خیابان عدالت احمدآباد خریدم و ضامن چک ۳۰۰ تومانی همسرش شدم. چکی که متأسفانه برگشت خورد.

جلال نجاتیان از ۱۷ سال پیش خادم حرم در بخش حافظان است. روز در میان در «دارالزهد» حرم مطهر رضوی حضور می‌یابد و در اجرای مراسمی ۴۰۰ ساله به نام «صفه» مشارکت می‌کند.

ماجرای دیدار‌های مجید زرافشان با امام‌خمینی (ره)، شبیه سریالی دنباله‌دار و جذاب است. سریالی که از سال ۱۳۵۷ و در نوفل‌لوشاتو پاریس شروع می‌شود و تا زمان ارتحال امام ادامه پیدا می‌کند.

هفت‌ هشت سال پیش فرشی ۴ هزار و ۳۰۰ متری برای سلطان قابوس، پادشاه عمان بافته شد؛ در این پروژه سوپروایزر و مشاور سلطان بودم.

زمان ما خبری از شیوه‌های نوین آموزش نبود و من خودم گرامافون را به کلاس می‌بردم و برای بچه‌ها مکالمه زبان پخش می‌کردم تا تلفظشان خوب شود.