نوشته های معصومه فرمانی کیا در سایت مشهد چهره
قبادوزی، شغل اجدادی خیاط قدیمی بازار سرشور است
علی قانع خیاط استاد می‌گوید مردان روزگاران دور، نوعی کلاه بلند بر سر می‌گذاشتند و عمامه سیاهی دور آن می‌بستند و طیلسانی هم روی سر و عمامه می‌انداختند که ادامه آن، تا روی شانه‌ها را می‌گرفت.
نقش ضامن آهوی استاد فرشچیان بر درخت کوهسنگی
دل‌چسب‌ترین کار قدیر منوچهری هنرمند مجسمه ساز و پیکیرتراش محله بهشتی ، طرح «ضامن آهو» است که الهام‌گرفته از اثر استاد فرشچیان است و در کوهسنگی و روی تنه درخت خشکی کار کرده است.
چه بچه‌مشهدی باحالی!
غلامحسین خوش‌عاطفه، کارگر شهرداری با‌وجود هزینه سخت بیماری فرزندش در‌برابر مبلغی که پیدا کرد، وسوسه نشد. او می‌گوید: دوست دارم وقتی زائری به شهرش برمی‌گردد به همه بگوید چه بچه‌مشهدی باحالی!
ماجراهای مخابره خبر نشستن آپولو!
بهروز محسنی می‌گوید: چندشب بود که به‌خاطر دریافت خبر نشستن آپولو، مجبور بودم در دفتر کارم بمانم. آن زمان، هنوز تلفن وارد زندگی مردم نشده بود و من نتوانسته بودم خانواده‌ام را درجریان دیرآمدنم بگذارم.
متولی «حسینیه پزندگان» سومین نسل «چلویی‌های دربان» هستند
حوالی سال ۱۳۲۳ خورشیدی، مرحوم «علی‌اکبر چلویی‌دربان» همراه با «سیدمحمود دری‌کرامت» و ۲۵ نفر از اعضای صنف چلوکبابی، در کوچه دربند نخودبریزها، زمینه شکل‌گیری حسینیه پزندگان را فراهم آوردند.
مسجد بقیه‌الله؛ یادگار آب‌انبار حوض کوله
مسجد «بقیه‌الله» پیش از انقلاب «حوض کوله» نام داشت. آن‌طورکه گفته می‌شود، محلی که بنای مسجد در آن قرار دارد آب‌انبار بوده و شخصی به نام «کوله» تصمیم به احداث مسجد در نزدیکی آن می‌گیرد.
اوستا شاگردی، رسم قدیمی بازار کار ایران بود
حالا بیشتر خانواده‌ها دوست دارند بچه‌هایشان را در فصل تعطیلی مدارس، در کلاس‌های تقویتی و زبان و دیگر کلاس‌های روز بگذارند. البته این کلاس‌ها هم خیلی خوب و مناسب است، اما در‌کنارش هنر نباید فراموش شود.
خاطرات خوش کاسبی در جوار حرم امام رضا(ع)
حسن منتخبی می‌گوید: دلم می‌خواهد آدم مشتری‌داری باشم؛ اینکه تا چه حد موفق بوده‌ام، خدا می‌داند، اما دوست دارم کسانی که به هر بهانه‌ای از دستم دلگیر شده مرا حلال کند.
رضا زمانی، لحاف‌دوزی که خوشبختی را وصله می‌کند
رضا زمانی با آنکه سن زیادی ندارد، آن زمانی را به یاد دارد که برخی لحاف‌دوز‌ها به خانه‌ها می‌رفتند؛ هم پنبه می‌زدند و هم سفارش لحاف و تشک می‌گرفتند.
دریای مهربانی جهادی‌ها در سیل
آنهایی که اعتقاد داشتند جهاد فقط رسیدگی به مناطق محروم نیست، آستین بالا زدند و کمک را از همسایههای خود شروع کردند و با سطل‌های کوچک و بزرگ، خانه‌های آب‌گرفته را خالی کردند.