اعظم صابری، نایبقهرمان تنیس بانوان کشور، بدون هیچ چشمداشتی، بخش زیادی از زمانش را به مربیگری تنیس روی میز در مساجد اختصاص میدهد. خودش میگوید: این کار زکات هنر و علم ورزشیام است.
مهین قربانی معلم و مدیری است که دانشآموزانش او را مادر مدرسه صدا میکنند. او میگوید: خوشحالم که ۱۸ سال از این حرفه را در خدمت دانشآموزان نابینا و کم بینا بودهام و برایشان مادری کردهام.
فاطمه ابوییمهریزی یکی از بانوان فعال منطقه ۲ است. مرکز ثقل فعالیتهای وی در این است که توانسته است در مدت حدود دو سال بیش از هشتصد بانوی هنرمند شهر را در دل مسجد امامخمینی (ره) تربیت کند.
خیلی از اهالی، دانشجوی۹ را به «کوچه گلها» میشناسند. تعبیر این نامگذاری حضور سرای سالمندانی است که در این کوچه زندگی میکنند. دراین خانه سالمندان، ۲۴ مادر سالمند زندگی میکنند.
حسن جوان ۵۰ سال است که با پیچ و مهره و ابزار سر و کار دارد. او بزرگ و معتمد محله است؛ بهگونهای که در اختلافات همسایگی همیشه بهعنوان قاضی و معتمد محله وارد میدان میشود.
حسین نوریزاده، قدیمیترین عطار محله دانشآموز مشهد است. او که حدود ۶۰سال از عمر ۷۶ساله خود را در این حرفه سپری کرده است، این روزها از قدیمیهای فن و علم عطاری در مشهد به شمار میرود.
عزیز نائینی آموزش هنر را از ۹ سالگی آغاز کرده و در ۱۸ سالگی کارش را با گلدوزی و خیاطی و بافندگی شروع میکند. او ۱۰ فرزند دارد که همگی راه مادر را ادامه داده و صنایع دستی تولید میکنند.
غلامعلی سهیلطرقبه که ۶۵ سال از عمرش را صرف تولید گیوه کرده میگوید: پاهای انسان قلب دوم بدن اوست باید مراقبت از پاها را در اولویت قرار داد. ضمن اینکه با پوشیدن گیوه پا کمتر عرق میکند.
علی امیری جوان ۲۹ ساله ورزشکار در رشته «کامبت کاراته» است و در طول ۱۸ سال فعالیت ورزشی به یکی از بهترین افتخارات ملی و حتی جهانی تبدیل شده است و تاکنون ششهزار شاگرد تربیت کرده است.
علیاکبر روحیگلخطمی میگوید: از دوازدهسالگی با تشکیل کانون، محوریت اصلی کارها را در حوزه کتاب قرار دادیم و دو سال بعدِ آن هم با تشکیل هیئت مذهبی سیدالشهدا (ع)، برنامههای هیئت و کانون را با هم مدیریت میکردم.