در دورانی که جراید در سرزمین‌های اسلامی جایگاه خود را در تنویر افکار عمومی پیدا می‌کردند، میرزافضل‌الله آل داوود، ملقب به «بدایع‌نگار» با تأسیس مجله «الکمال» از این ظرفیت برای توسعه آموزش‌های دینی بهره برد.
کوچه ذوالفقار منشعب از کوچه سرشور یا فرعی شماره۲ خیابان اندرزگوی مشهد، یکی از کوچه‌های پیچ‌در‌پیچ است که انسان از تغییر جهت‌های بسیار آن متعجب می‌شود.
میدان‌دار کودتای ۲۸مرداد سال۱۳۳۲ در مشهد افرادی نظیر حسن اردکانی و غلامحسین‌پشمی بودند. نکته جالب اینجاست که غلامحسین پشمی در ابتدای نهضت ملی، خود را از طرف‌داران مصدق نشان می‌داد.
حاج‌حسن ثوابی طرقی چرخ زندگی را با عرق جبینش در زمین کشاورزی خود می‌گذراند، او زمانی اسلحه ژ۳ همراهش شد تا در جنگ چریکی عمان، تجربیاتی را از سر بگذراند که هیچ‌گاه از خاطرش محو نمی‌شود.
محمد ضروری که در زمان دفن رضاخان سرباز بوده تعریف می‌کند: مرا هم همراه سایر سربازان گارد برای برقراری نظم به آنجا بردند. تمام طول روز مانند مجسمه ایستاده بودیم و جرئت حرکت کردن نداشتیم.
«دبیرستان فردوسی» پرورشگاه نام‌آوران بسیاری همچون دکتر علی شریعتی‌مزینانی، دکتر سید‌حسن قاضی‌زاده‌هاشمی، وزیر بهداشت دولت یازدهم و صد‌ها دانش‌آموخته موفق دیگر بوده است.
مرکز تلفن قارقارکی در خیابانی به نام «خیابان خاکی» قرار داشت. با وجود آنکه در این شصت هفتادسال چندین نام برای این خیابان تعیین کرده‌اند، اما مردم شهر آنجا را با نام «خیابان خاکی» می‌شناسند.